11 روز تا افتتاحیه المپیک و بی مسئولیتی مسئولان

15 مرداد روز افتتاحیه المپیک است و همه باید نگران باشند،چرا که کار انتخاب لباس کاروان ایران در دست عده ای بوده که به یک جمع بندی تاسف بار رسیده اند.

به گزارش صدای ایران، 15 مرداد همان تاریخی است که باید همه نگران اش باشند. روز افتتاحیه المپیک تابستانی 2016 که رژه کاروان ها انجام می شود. جایی که کاروان المپیک ایران در استادیوم رژه می رود و همه آن را می بینند.همه باید نگران باشند به این خاطر که کار انتخاب لباس کاروان ایران در دست عده ای بوده که به یک جمع بندی تاسف بار رسیده اند.

رونمایی از پیراهن های ایران در المپیک 2016 به خوبی مشخص کرد که برآیند سلیقه و دغدغه مسوولان در مورد لباس کاروان ایران در چه حدو اندازه ای است و حالا باید نگران بود که دومین انتخاب این آقایان مسوول کار را به کجا خواهدرساند. آنها در یک بیانیه و بدون عذرخواهی رسمی قول اصلاح داده اند. اما به نظر شما می شود به این بیانیه و قول و قرار اطمینان داشت؟

اصلا چطور می شود از کسی که سفارش این کت و شلوار را به یک فروشگاه معتبر خارجی یا ایرانی نسپرده انتظار داشت که دومین انتخابش درست باشد؟ یعنی مارک های تجاری ایرانی کت و شلوار که مشهور هم هستند حاضر نبودند لباس کاروان ایران را تامین کنند و در ازایش برندشان جهانی شود؟ اصلا کت و شلوارها به کنار این گرم کن های لنینگ از کجاپیدایش شده؟

وقتی قرار نیست کاروان ایران یک مارک تجاری مشهورو با کیفیت را به تن کند چرا اصلا باید سراغ کمپانی خارجی برود؟ مساله پول است؟ مگر ایران کم برای ورزشکارانش هزینه می کند که حالا به خاطریک قران ارزان تر سراغ یک مارک عجیب خارجی رفته اند؟ اصلا چرا پیراهن های آبی ؟ کجا این تصمیم گرفته شده؟ مگر پرچم ایران سبز و سفید و قرمز ندارد؟ مگر پیراهن های اول تیم ملی سفید نیست؟ پس چرا کاروان ایران باید لباس آبی بپوشد؟ رنگ آبی اش مهم نیست چرایی اش مهم تر است. چون آرامش بخش است؟چون چرا؟ چه کسی این تصمیم را گرفته؟ کدام کمیته به این نتیجه رسیده؟


کسی هست که به این سوالات پاسخ بدهد؟ به جای پاسخ به این سوالات اما یک عالمه حاشیه و شائبه وجود دارد. شائبه در مورد دلیل انتخاب این برند خارجی و احتمالات پشت پرده . شائبه در مورد نحوه واگذاری طراحی لباس کاروان ایران . شائبه در مورد وجود ذره ای سلیقه در تیم تصمیم گیرنده برای کاروان المپیک ایران. و همین نگران کننده است.

تا 11 روز دیگر کاروان ایران در مقابل چشمان بیش از 4میلیارد نفر رژه خواهد رفت. بیشترین تعداد نفری که یک رویداد را به صورت زنده دیده اند. آنها نگاه می کنند و زمان رژه کاروان ایران، همان تصویری را خواهنددید که ما برایش برنامه ریزی کرده ایم. بی بی سی ، ای اف پی ، اسوشیدپرس و... همه بنگاه های خبری دنیا مراسم را پوشش می دهند و از عکس هایش استفاده می کنند.عکس هایی که سال ها از آن استفاده می شود و درآن ایران به یاد خواهند سپرد.

این جهانی ترین فرصتی است که ایران برای نمایش خود پیدا خواهد کرد و چنین فرصتی در هیچ دوره ای به هیچ رییس جمهوری از ایران داده نخواهد شد.نه فقط ایران که هیچ مقام سیاسی و مذهبی و حکومتی و ... چنین فرصتی را ندارد که خودش را مقابل 4میلیارد نفر به نمایش بگذارد. فضایی فراتراز قضاوت های مرسوم سیاسی/مذهبی/جغرافیایی . فضایی مساعد برای نمایش آنچه در ایران وجود دارد و به قول خودمان به شکلی دیگرتصویر/قضاوت شده است. فضایی که حالا قرارشده ایران با آن کت های مسخره و پیراهن های مسخره تر درآن رژه برود و مدال بگیرد.

شاید برای رژه ایران در المپیک چندین ماه برنامه لازم باشد که کدام ورزشکار پرچم دار باشد کدام ورزشکاران در رژه شرکت کنند و مثلا ایران چقدر هزینه کند که فلان ورزشکارش را با هزینه خود به رژه المپیک برساند تا تصویر کامل تر و بهتری به نمایش بگذارد. اما شکل مرسوم در میان مسوولان ایران این طور است که پرچم دار المپیک را ماه ها قبل انتخاب می کنند و بعد ورزشکاران به ترتیب مسابقات شان به رژه می فرستند.

تعداد ورزشکارها هم که کم آمد چه بهتر مثل دوره قبل محمدعلی آبادی رییس کمیته با آن موهای سپید و شکم برآمده و بهرام افشارزاده با موهای کم پشت و فلان مسوول فلان اتاق کمیته ملی المپیک که سنی هم گذرانده هم خودشان را می رسانند و به جای قهرمان ورزشی رژه می رود.فکرش را بکنید به جای ورزشکاران خوش قد و قامت جوان المپیکی یک سری کارمند رژه بروند. فکر کنید که چه نمایشی دارد و خب عکس ها را بیینید.

برای 11 روز دیگر باید نگران بود چون این کار تا امروز دست کسانی بوده که معدل انتخاب شان برند لنینگ است ، گرم کن های آبی و کت شلوار هزا ررنگ. قاعدتا رییس جمهور ایران نباید در این مسائل دخالت کند . او باید کار را به وزیر ورزش بسپارد و به نظر می رسد که اختیاراتی هم به معاون اولش در رابطه با کمیته ملی المپیک داده باشد. اما هرچیزی که بوده تا 11 روز دیگر ایران در ریو رژه می رود و آنچه به نمایش درمی آید همانی است که تا 4 سال دیگر امکان تغییرش وجود ندارد. حالا اگر دغدغه ای وجود دارد باید این مسیر درست شود حتی توسط رییس جمهور.