روحاني و اصلاح‌طلبان
عبدالله ناصري عضو بنياد باران: در انتخابات سال ٩٢ جريان اصلاحات با حمايت از آقاي روحاني در مقابل نامزدهاي متعدد اصولگرايي راه پيروزي حسن روحاني را گشود. اين حمايت در زمان صدارت آقاي روحاني در سه سال گذشته ادامه يافت و همان‌گونه كه همه شخصيت‌هاي اصلاح‌طلب اذعان دارند اين حمايت را در سال ٩٦ هم از آقاي روحاني ادامه خواهند داد.
به گزارش صدای ایران، يقينا نامزد انتخاباتي اصلاح‌طلبان در سال ٩٦ آقاي روحاني خواهد بود. با اين حال در تمام طول رياست‌جمهوري آقاي روحاني اصلاح‌طلبان نقدهاي مشفقانه خود را نسبت به دولت ابراز داشته‌اند.
آقاي روحاني و اصلاح‌طلبان هيچگاه موافق نامحرم انگاشتن مردم نبوده و نيستند و از اين رو هم در عرصه رسانه‌اي و هم در جلسات خصوصي پيشنهادات و انتقادات خود را به آقاي روحاني و اعضاي كابينه منتقل مي‌كنند.
گفت‌وگو‌ها و مصاحبه‌هايي كه اصلاح‌طلبان در سراسر كشور با رسانه‌ها داشته‌اند به روشني دال بر حمايت بدون و كم و كاست از آقاي روحاني است چرا كه اصلاح‌طلبان معتقدند كه فاصله گرفتن از آقاي روحاني به ضرر منافع ملي است. آقاي روحاني بهترين شخص براي اداره چهار ساله ديگر قوه اجرايي كشور خواهد بود.
آقاي روحاني در وهله اول و بعد هم تا حدودي دولتمردان نقدهاي اصلاح‌طلبان را نقدهايي مشفقانه مي‌دانند و آنها را مورد توجه قرار مي‌دهند اما نقدهاي جريان تندرو و افراطي نقدهايي كاملا در چارچوب منافع ملي نيست و فقط در راستاي منفعل كردن دولت و يك دوره‌اي كردن آن صورت مي‌گيرد. مردم، اصلاح‌طلبان و هواداران دولت و حتي اصولگرايان معتدل نسبت به اين نوع نقدها بدبين هستند.
بارها اصلاح‌طلبان مطرح كردند كه اگر در بحث فيش‌هاي حقوقي نجومي دولت روحاني از همان ابتدا هوشمندانه رفتار مي‌كرد و سازمان مديريت و برنامه‌ريزي يا شوراي حقوق و دستمزد و هر نهادي كه مسووليت حقوق و دستمزدها را دارد با اين پديده كه يادگار دولت پيشين بود به مقابله برمي‌خاست، امروز چنين مشكلاتي براي دولت به وجود نمي‌آمد.
متاسفانه امروز هزينه‌هاي مديريت نادرست و اشتباهات دولت پيشين در اين خصوص به پاي دولت آقاي روحاني نوشته شده است. اگرچه مجلس نهم موانعي زيادي را بر سر راه دولت آقاي روحاني ايجاد كرد و وزراي بسياري را استيضاح كرده و به وزرا راي اعتماد نداد اما به هر حال در يك سال باقيمانده از عمر دولت كه مجلسي همسو با دولت روي كار آمده اين انتظار وجود دارد كه تغييراتي در كابينه ايجاد شود. تغيير و تحول دولت در اين يك سال باقيمانده مي‌تواند به سود و منفعت آقاي روحاني براي خرداد ٩٦ صحنه را رقم بزند.
همچنين بخشي از اصلاح‌طلبان كه با نام فراكسيون اميد در مجلس حضور دارند نيز بايد در مجلس به طور جدي براي فضاسازي به نفع دولت و پاسخگويي به فضاسازي مخالفان عليه دولت فعال شوند. بسياري از اصلاح‌طلبان در حال حاضر هم در مسند قدرت نيستند و خانه‌نشين هستند اما با اين حال همچنان كنشگري خودشان را ادامه مي‌دهند و براي هر حوزه‌اي برنامه‌ها و پيشنهادات اجرايي مطرح مي‌كنند.
به هر حال به خواست و تقاضاي دولت بستگي دارد كه از اصلاح‌طلبان در رفع مشكلات ياري بطلبد اما اصلاح‌طلبان از همان ابتدا عزم و آمادگي خود را براي همراهي با دولت اعلام كرده‌اند.
اصلاح‌طلباني كه حول نماد رهبري جبهه اصلاحات شناخته مي‌شوند هميشه از اينكه خودشان پيشقدم شوند و پيشنهادي را مطرح كنند، پرهيز كرده‌اند. بسياري از اصلاح‌طلبان از پذيرش مسووليت و دوباره بر سر كار آمدن بعد از مسائل ٨٨ محروم هستند اما هميشه ديدگاه‌ها و انديشه‌هاي خود را در اختيار دولت قرار مي‌دهند.
مشكلات زيادي از همان ابتداي روي كار آمدن پيش روي دولت وجود داشت كه اغلب اين مشكلات ساختاري بوده است و دولت كنوني آن را از دولت پيشين به ارث برده است. چه در حوزه ساختارهاي اقتصادي و چه در حوزه تحريم‌هاي پيچيده كه به علت سياست‌هاي غلط بين‌المللي دولت قبلي بر كشور تحميل شده بود، همين گفته صدق مي‌كند. همين مساله باعث شد برجام ماهيتي متفاوت پيدا كند و آنچنان كه انتظار مسوولان كشور و جامعه بود در حوزه پسابرجام برآورده نشود.
با اين حال نقدهايي به دولت وارد است. آقاي روحاني در ايجاد يك نظام مديريتي قوي در قوه مجريه آنچنان كه شايسته و بايسته بود، عمل نكرد. چه در سطح كابينه، چه حوزه ساختار رسانه‌اي و اطلاع‌رساني دولت و چه در حوزه مديريت‌هاي استاني و شهرستاني كه بخش قابل توجهي از آنها هنوز همان يادگاران دولت آقاي احمدي‌نژاد هستند. اينها انتقادات جدي است كه به آقاي روحاني وارد است.
سعي و تلاش دولت در يك سال باقي مانده مي‌تواند در نتيجه انتخابات سال ٩٦ بسيار موثر باشد و صحنه‌آرايي اين انتخابات را به نفع آقاي روحاني رقم بزند. از اين رو هوشمندي دولت در مديريت كشور و موضع‌گيري مناسب در برابر هجمه‌هاي جريان تندرو نقشي تعيين‌كننده در آينده سياست ايران خواهد داشت.