شما زیر دست شاگرد شاگرد شاگرد آقای دکتر می‌میرید

چند روز پیش به علت درد در ناحیه زانو به پزشک مراجعه کردم. او بعد از انجام آزمایش خون، ام‌آرآی گردن، سی‌تی‌اسکن حلق، اسکن قلب، سونوگرافی رنگی کبد، تست ورزش، ماموگرافی از کلیه، اسکن مغز و نمونه‌برداری از مچ دست تشخیص داد که زانویم درد می‌کند و باید هر چه زودتر زانو را باز کند تا ببیند آن تو چه خبر است. گفتم: با آزمایش معلوم نمی‌شود؟ گفت: نه باید باز کنم ببینم، آزمایش که همه چیز را نشان نمی‌دهد. شما حتما باید سرسیلندر را باز کنی تا دقیقا بفهمی اوضاع موتور چطور است. گفتم پس عمل کنید. گفت شرایط را خانم منشی به شما می‌گویند.

به گزارش صدای ایران، رفتم و مدارکم را نشان منشی دادم. گفت: آقای دکتر این عمل را سه طور انجام می‌دهد. هر کدام را خواستید بگویید برایتان انجام بدهیم. گفتم: یعنی چه؟ گفت: مدل اول این است که زانو را باز می‌کند و می‌رود و بقیه کار را شاگردش انجام می‌دهد. مدل دوم این است که شاگردش زانو را باز می‌کند و کارها را انجام می‌دهد اما آقای دکتر می‌آید و بخیه می‌زند. یک مدل هم هست که آقای دکتر خودش باز می‌کند و می‌بندد ولی کارها را شاگردش می‌کند. گفتم: مدلی نیست که کارها را خود آقای دکتر انجام بدهد؟ چون وسط عمل مهم است نه باز و بسته کردن آن. گفت: برای شما فرقی نمی‌کند چون در صورت فوت شما از نظر حقوقی با شاگردش طرف هستید. چون اگر باز کند و زانویتان خراب بشود می‌گوید من نبسته‌ام. اگر ببندد و خراب بشود می‌گوید من باز نکرده‌ام. اگر باز کند و ببندد و خراب بشود می‌گوید من فقط باز کردم و بستم! گفتم: می‌شود شماره شاگرد آقای دکتر را بدهید. گفت: همین اتاق بغلی است. گفتم: می‌شود خودش را ببینم؟ گفت: ایشان هم سه مدل دارند. گفتم: یعنی او هم شاگرد دارد؟ گفت: بله. گفتم: یک سوال. اگر من در حین عمل بمیریم مقصر کیست؟ گفت: شما در واقع زیر دست شاگرد شاگرد شاگرد آقای دکتر می‌میرید و مقصر صددرصد زانوی شماست. گفتم: راه دیگری نیست؟ گفت: مگر خودم در خدمت‌تان باشم. گفتم: شما پزشکید؟ گفت: خیر اما در آرایشگاهم اتاق ماساژ کوچکی دارم. شما یک هفته ماساژ بگیرید خوب می‌شوید. زانویتان مشکل خاصی ندارد.