نیکزادی: بعدا دست افرادی را رو خواهم کرد
نماینده شهرستان های شرقی بم، ریگان، نرماشیر و فهرج در مجلس شورای اسلامی گفت: متاسفانه بعد از گذشت 14 سال از زلزله هنوز برخی مدارس ما کانکسی هستند و در این شرایط برخی دانش آموزان سرمازده و یا گرمازده میشوند.
به گزارش صدای ایران، نیکزادی در نشست مجمع نمایندگان استان کرمان اظهار کرد: مردم ما جزو مردمان پیشرو بودهاند ولی متاسفانه امروز جزو مناطق عقب مانده کشور محسوب میشوند و بخشی از این مسائل به دلیل بروز زلزله و صدمات روحی اتفاق افتاده است.
وی با اشاره به اینکه« معلمین و دانش آموزان ما بعد از وقوع زلزله بم دچار مشکلات روحی شدند» افزود: معضل ایجاد شده موجب شد تا فرزندان ما نتوانند در کنکور با همسالان خود رقابت کنند و باید در این زمینه چاره ای اندیشید.
وی اظهار کرد: در زمینه تواناسازی نیروها در مناطق چهارگانه باید فکر اساسی شود؛ چراکه اگر اینگونه پیش رویم خیلی دیر نخواهد بود که دانش آموخته مناسبی نداشته باشیم اما چون عمده نیروها به آموزش و پرورش وابسته هستند درخواست ما این است که جلسات روانشناسی، اردوهای متعدد در سال تحصیلی و درمان و مداوا در روستاها و شهرها برگزار و محیطی شاد و بانشاط برای دانشآموزان فراهم شود تا از این بحران نجات یابند.
این نماینده مجلس با بیان اینکه«بعد از زلزله صدمات جبران ناپذیری به مناطق ما وارد شد» مدعی شد: بعدا دست افرادی را رو خواهم کرد؛ چراکه مردم ما از بین رفتند و افراد دیگری استخدام شدند و نتیجه این مشکل را اکنون در کلاسهای درس میبینیم.
وی اظهار کرد: مشکلات ما در زمینه تحصیلی کوچک نیست و باید فکری شود، بحث ترک تحصیل به ویژه در دخترها زیاد است، متاسفانه در مناطق شرقی استان به دلیل اینکه تعداد دانشآموزان کم بوده و برخی مدارس تعطیل شده و به علت نبود امکانات رفت و آمد مجبور هستند ترک تحصیل کنند. برای اینکه دانش آموزان را وادار به ادامه تحصیل کنیم باید یکسری محیطهای آموزشی ایجاد شود اما متاسفانه بعد از گذشت 14 سال از زلزله هنوز برخی مدارس ما کانکسی هستند و در این شرایط برخی دانشآموزان سرمازده و یا گرمازده میشوند که دیدن این شرایط برای ما زشت است و اینگونه نمیتوانیم انقلاب را صادر کنیم.
وی خاطرنشان کرد: باید خیرین بزرگ کشور را دنبال و از آنها دعوت کنیم تا این شرایط را مشاهده و کمک کنند، درخواست ما این است که آموزش و پرورش بروات و روداب به اداره تبدیل شوند تا مشکلات کاهش یابد، ضمن اینکه گروهی از دانشجویان دانشگاه فرهنگیان بومی بم در مناطق دیگر در حال تحصیل هستند که نیاز به انتقال دارند.
در ادامه کمالیپور نماینده مردم جیرفت در مجلس شورای اسلامی نیز با بیان اینکه «به داد ورزش جیرفت و عنبرآباد برسید»، تاکید کرد: لازم است در این زمینه کارگروهی تشکیل شود تا این شرایط دیده و مشکلات آن حل شود؛ چراکه ما در مسیر ترانزیت موادمخدر قرار داریم و سرریز ناامنیهای شرق کشور به منطقه ماست و اگر ما فکری به حال جوانان نکنیم ممکن است شاهد بحران باشیم؛ بنابراین راهی جز توسعه ورزش دراین زمینه وجود ندارد.
همچنین حسینی انارکی نماینده رفسنجان و انار نیز با اشاره به کمبود نیروی انسانی در مدارس، گفت: امسال 680 نیرو در منطقه کم داریم و 26 نفر هم وارد سیستم شدهاند که تنها پنج نفر بومی هستند. یکی از اعتراضات مردم این است که پاسخ مناسبی از سوی آموزش و پرورش دریافت نمیکنند و باید این مساله نیز حل شود.
به گزارش ایسنا حسین امیری خامکانی نیز در نشست مجمع نمایندگان استان کرمان اظهار کرد: همه وافق هستیم بحث معیشت فرهنگیان بسیار حائز اهمیت است و اگر ذهن معلم مشغول مشکلات نباشد راندمان کاری او بالاتر خواهد رفت؛ بنابراین تلاش خواهیم کرد این بحثها حل شود؛ چراکه در این زمینه دغدغه داریم و در مجلس قبل هم کارهایی انجام شد.
وی افزود: تلاش کردیم جهت تامین تجهیزات فضاهای آموزشی به ویژه در نوسازی و مقاومسازی از صندوق ذخیره ارزی بخشی اختصاص یابد و اگر در این دوره هم این امر انجام شود بسیار مفید خواهد بود. در شان فرهنگیان و دانشآموزان ما نیست که در مدارس خشت و گلی و غیرمقاوم حضور یابند به ویژه در کشوری که زلزله خیز است از این رو امیدواریم همکاران ما در مجلس پیگیری کنند ما هم کمک خواهیم کرد.
همچنین احمد حمزه نماینده پنج شهرستان جنوبی کهنوج، فاریاب، رودبار، قلعه گنج و عنبرآباد در مجلس شورای اسلامی اظهار کرد: بسیاری از خانوادههای رودبار و کهنوج و جنوب استان حتی توان خریداری کتاب و لوازم التحریر را ندارند از این رو بیشتر بازماندگان از تحصیل در این مناطق است، از سوی دیگر مشکل سوءتغذیه و عدم رشد کافی را در بین دانش آموزان این مناطق شاهد هستیم.
وی با اشاره به اینکه «باید بومیگرایی را در اولویت جذب نیرو قرار دهیم تا بعدا با مشکل نقل و انتقال مواجه نشویم»، افزود: برخی مدارس دخترانه جنوب فاقد دیوار هستند که حتی زنگ تفریح هم دانش آموزان راحت نیستند و لازم است کیفیت آموزشی در این مناطق بالا برود. سیستم های سرمایشی و گرمایشی تقریبا در این مناطق وجود ندارد و مدارس کپری و فضاهای نامنتاسب آموزشی باید طی حرکت جهادی حل شود.