ارزيابي پاسخ رئيس‌جمهور به يك سوال
محمدكاظم انبارلويي در سرمقاله رسالت نوشت:
رئيس جمهور محترم در گفتگو باخبرنگاران داخلي و خارجي در پاسخ به سئوال خبرنگار اطلاعات كه پرسيد؛ «مسئولان اقتصادي كشور بارها اعلام كردند كه تورم كاهش يافته ولي آنچه بيش از هر چيزي مردم را اذيت مي‌كند مسئله گراني‌هاست. با توجه به سياست‌هاي اقتصادي دولت چه زماني مردم مي‌توانند كاهش تورم را لمس كنند؟» پاسخ خوبي در مورد سياست‌هاي اقتصادي دولت داد و گفت: «كاهش تورم را مردم مي‌توانند لمس كنند. اسب سركش تورم كه مي‌دويد را ما عنانش را كشيديم و اين خيلي آرام دارد راه مي‌رود. ما تاكيد داريم كه پايه پولي بالا نرود، تصميمات يك شبه نگيريم، سعي مي‌كنيم در روابط خارجي دشمن‌تراشي نكنيم.»
رئيس‌جمهور محترم پس از اين پاسخ بلافاصله مي‌گويند؛ "بسيار بسيار به آينده اميدوارم. اين‌قدر گذشته را ياد نياوريم. برخي سرشان را به پشت گرفته‌اند و راه مي‌روند. ما مي‌ترسيم اينها زمين بخورند. حالا يه وقت كاري شد چيزي بود، بگذريم تمام كنيم. هي مي‌خواهيم كش بدهيم و بادش كنيم. در اين كشور هركس جرمي كرده قوه قضائيه ببرد محاكمه كند. اگر نگرفت يعني پاك است ولش كنيم. اگر كسي دستگير نشده و در خيابان راه مي‌رود يعني گناهي و جرمي نكرده. صبح تا شب متهم نكنيم."(1)
نگارنده هرچه فكر كردم كه قسمت آخر پاسخ رئيس‌جمهور ناظر به كدام قسمت سئوال خبرنگار روزنامه اطلاعات است، چيزي پيدا نكردم! روزنامه اطلاعات به سرپرستي جناب حجت‌الاسلام والمسلمين دعايي يك روزنامه معتدل است و هيچ‌گاه در مسير افراط و تفريط نرفته و احتمالا هم نخواهد رفت، سوال خبرنگار اين روزنامه هم ناظر به دغدغه اقتصادي مردم بود و اصلا رنگ و بوي سياسي نداشت.
پس مخاطب رئيس‌جمهور در اين پاسخ كيست؟
چه كساني سرشان را به پشت گرفته‌اند و راه مي‌روند و رئيس‌جمهور را دلواپس كرده‌اند كه مبادا به زمين بخورند؟
رئيس جمهور مي‌گويد؛ "حالا يك وقت كاري شد، چيزي بود، بگذريم و تمام شد. هي مي‌خواهيم كش بدهيم و بادش كنيم." چه كاري بوده، انجام شده و تمام شده، بايد بگذريم و ديگر دنبالش را نگيريم و اين امر چه ربطي به موضوع سئوال كه در مورد كاهش تورم و سياست‌هاي اقتصادي دولت است، دارد!؟ چه كسي است كه قوه قضائيه او را نگرفته، پس پاك است و كسي حق ندارد او را متهم كند؟!
هدف از اين ابهام‌گويي چيست؟ مخاطب رئيس‌جمهور قطعا خبرنگار روزنامه اطلاعات و آقاي دعايي نيست! پس كيست؟
هركس كه كمترين هوش سياسي داشته باشد مي‌تواند حدس بزند سخنان رئيس‌جمهور محترم ناظر به فتنه سال 88 است، هرچند كمترين اشاره در سئوال خبرنگار اطلاعات در آن وجود ندارد. پاسخ ناظر است به كسي كه دستگير نشده و در خيابان راه مي‌رود، پس گناهي و جرمي نكرده، پس كسي حق ندارد او را متهم كند. حال آن فرد كيست؟ شايد يكي از رهبران فتنه است كه به هر دليل قوه قضائيه او را مورد تعقيب قرار نداده اما از سوي رسانه‌هاي اصولگرا و افكار عمومي مورد تعقيب است.
همچنين پاسخ ناظر است به اينكه فتنه را فراموش كنيم چون "يك وقت كاري شد، چيزي بود، بگذريم،تمام كنيم."
اگر حدس نگارنده در رمزگشايي از اين سخنان رئيس‌جمهور درست باشد، چند اشكال را مي‌توان مطرح كرد؛
1- رئيس‌جمهور اگر به عنوان يك سياستمدار مصلحت‌سنجي مي‌كند و اين توصيه‌ها را مي‌فرمايد، شايد بتوان از او پذيرفت. رئيس‌جمهور محترم اگر به عنوان يك روحاني توصيه اخلاقي مي‌كنند و مي‌گويند به گذشته‌ها صلوات بفرستيم، شايد بتوان از او پذيرفت. اما اگر به عنوان "حقوقدان" بخواهند اين توصيه را بفرمايند محل تأمل است! در فتنه 88 حداقل 22 نفر از شهروندان مظلوم تهراني در مظلومانه‌ترين شكل ممكن به شهادت رسيدند. كساني كه اين جنايت را مرتكب شدند چه مباشر باشند چه آمر، مرتكب جرايم عمومي و خصوصي شدند. آيا رئيس‌جمهور از طرف اولياي دم اين شهداي مظلوم مي‌تواند قاتل يا قاتلين آنها را عفو كند و بگويد حالا يك وقتي يك "كاري شده است، بگذريم و تمام شد"!؟
فتنه‌گران امنيت و اقتدار ملي را در يك آشوب 8ماهه به حراج گرگ‌هاي بين‌المللي گذاشتند. آنها تمام قوانين و مقررات حاكم بر رقابت‌هاي انتخاباتي را ناديده گرفتند و در جاده لجاجت بر اسب سركش جاه‌طلبي نشستند و تاختند و تا امروز هم حاضر نشده‌اند از آن پياده شوند. آيا رئيس‌جمهور به عنوان رئيس‌شوراي امنيت ملي اين حق را دارد از آنها بگذرد، آن هم در شرايطي كه سران آنها روي موضع خود ايستاده و يك ذره هم عقب‌نشيني نكردند؟
2- در فتنه 88 اصل نظام و ارزش‌هاي الهي انقلاب و از همه مهم‌تر امام بزرگوار (ره) مورد هجوم، اهانت و تمسخر قرار گرفتند. منافقين، سلطنت‌‌طلب‌‌ها، بهايي‌ها و سرويس‌هاي امنيتي كشورهاي اروپايي 8 ماه امنيت و آرامش مردم را سلب كردند. با تردستي و هنرمندي از گوگوش تا سروش را كنار كروبي و موسوي و برخي كساني كه شرم دارم نام آنها را ببرم قرار دادند و مرتكب بي‌شرمانه‌ترين و وقيحانه‌ترين برخوردها با مردم، راي ملت، جمهوريت و اسلاميت نظام شدند. آيا به عنوان يك حقوقدان مي‌توانيم مردمي را كه در 9 دي به خيابان‌ها ريختند و اين مفاسد سياسي و آلودگي‌هاي وابستگي به اجانب را شستند، بگوييم؛ "برخي سرشان را به پشت گرفته‌اند و راه مي‌روند؟" يعني ما حق نداريم به تاريخ پشت سرمان نگاه كنيم و ببينيم چه فجايعي رخ داده است و چه كساني به اين مملكت خيانت كردند و استقلال و شرف مملكت را مي‌خواستند بفروشند؟ يعني حتي پنج سال گذشته را فراموش كنيم!؟ چرا؟
3- اين توصيه‌هاي اخلاقي، سياسي اما غيرحقوقي سربسته و رمزآلود در حوزه سياست، آن هم در پاسخ به يك سئوال اقتصادي را در يك صورت مي‌توان پذيرفت. آن هم در شرايطي كه سران فتنه متنبه شده باشند و موتور فتنه را خاموش كنند. اما كسي كه كمترين هوشمندي را داشته باشد مي‌داند كه آنها و حواريون داخلي و خارجي آنها منتظر فرصت براي باز توليد فتنه جديد هستند. آقاي روحاني مگر همين شعارهاي ضدانقلابي و موهني را كه در ميتينگ سياسي جشن سالگرد انتخاب رئيس‌جمهور در تهران و شهرستان‌ها دادند نشنيده است؟ آنها از موضع دروغ بزرگ تقلب در سال 88 كه به نظام و به ملت بستند ذره‌اي كوتاه نيامده‌اند. آنها خود را طلبكار و ملت را بدهكار مي‌دانند. آيا رئيس‌جمهور محترم به عنوان يك حقوقدان مي‌توانداين بدهي دروغين را از جيب ملت پرداخت كند؟
اگر اين خبط عظيم صورت بگيرد بايد منتظر سيل بنيان‌كن مردم در خيابان‌ها بود كه براي هزارمين بار شعار مرگ بر فتنه‌گر را به گوش فلك برسانند.
--------------------------
پي‌نوشت:
1- فايل صوتي مصاحبه رئيس‌جمهور با خبرنگاران داخلي و خارجي 24/3/93