گازهای گلخانهای چه بر سر ايران ميآورد؟
در صورتي كه ميزان انتشار گازهاي گلخانهاي با همين روند جلو برود، متوسط دماي ايران تا سال 2100، به ميزان6.2 درجه گرمتر ميشود.
به گزارش صدای ایران، به نقل از روزنامه تعادل، دومين سمينار بينالمللي سلامت و تغييرات آب و هوايي، 17 و 18 تيرماه به ميزباني فرانسه برگزار شد. در اين سمينار كه به همت سازمان بهداشت جهاني و دولت فرانسه و با همكاري دولت مراكش برگزار شد، بيش از 300 مقام دولتي، دانشمندان و پزشكان بخش سلامت، سمنها و متخصصان در حوزه تغييرات آب و هوايي و توسعه پايدار شركت كردند. با وجود اينكه سازمان بهداشت جهاني ميزبان برگزاري اين سمينار بود، پس از تماس با مسوول روابط عمومي وزارت بهداشت اعلام كردند كه نمايندهيي از وزارت بهداشت در اين سمينار حضور نداشته است. پس از پيگيريها مشخص شد كه سعيد متصدي، معاون محيطزيست انساني سازمان حفاظت از محيطزيست به عنوان نماينده ايران در اين سمينار شركت كرده است. براي اطلاع از جزييات اين حضور با روابط عمومي سازمان محيطزيست گفتوگو كرديم كه از عدم حضور نماينده ايران در اين سمينار خبر داد. براي تبيين اين موضوع كه چرا از ميان وزارتخانه نامدار بهداشت و سازمان عريض محيطزيست هيچ نمايندهيي به اين سمينار اعزام نشده است، تلاشمان بينتيجه ماند.
در اين سمينار بينالمللي سازمان بهداشت جهاني تخمين ميزند كه تغييرات آب و هوايي سالانه باعث مرگ چند ده هزار نفر در سراسر دنيا ميشوند. اين مرگومير بيشتر در اثر بيماريهاي اپيدميك مانند وبا و تب دنگي يا در اثر موج گرما و سيل اتفاق ميافتند. سالانه نزديك به 7ميليون نفر در جهان نيز بر اثر بيماريهاي ناشي از آلودگي هوا مانند سرطان ريه جان خود را از دست ميدهند.
متخصصان پيشبيني ميكنند كه تا سال 2030، تغييرات آب و هوايي باعث 250هزار مرگ بيشتر در جهان از طريق بيماريهاي مالاريا، اسهال، گرمازدگي و سوءتغذيه گردد. بسياري از محركها تغييرات آب و هوايي مانند نيروگاههاي سوخت فسيلي و سيستم حمل و نقل قديمي، باعث آلودگي هوا نيز ميشوند. در واقع آلودگي هوا امروز يكي از مهمترين عوامل تهديد سلامت مردم هستند.
در اين سمينار به فوايد استفاده از انرژيهاي پاك و سهم آن در كاهش خطرات براي سلامت جوامع اشاره شد. تاكيد شركتكنندگان براين بود كه بخش سلامت بايد به نوبه خود تلاش كند تا تكنولوژي و امكانات مراقبتهاي بهداشتي كم كربن را رشد و گسترش دهد. شركتكنندگان در اين سمينار همچنين خواستار افزايش توليد و گسترش كشت محصولات كشاورزي پايدار و استفاده ازرژيم غذايي سالمتر جهت كاهش بيماريهاي غير واگير شدند.
در بخش بعدي سمينار از كشورها خواسته شد كه رويكرد جديدي براي اقتصاد سلامت و تغيييرات آب و هوايي اتخاذ كنند. براي مثال، تخمين هزينههاي سلامت كه با سرمايهگذاري در بخش كاهش انتشار گازهاي گلخانهيي صرفهجويي ميشود. براي انجام اين طرح، سازمان بهداشت جهاني يك كار گروه جديد تشكيل ميدهد تا بطور تخصصي روي اقتصاد سلامت و تغييرات آب و هوايي كار كند.
كشورها در مورد حفظ سلامت عمومي در برابر خطر تغييرات آب و هوايي، مانند حوادث آب و هوايي شديد و موج بيماريهاي واگيردار اقدامات بيشتري انجام دهند و آمادگي كامل داشته باشند. همچنين بايد با گسترش حمل و نقل عمومي در شهرها و استفاده از انرژيهاي پاك خطرات آلودگي هوا را كاهش دهند. كشورها بايد در مورد به كارگيري سرمايههاي فعلي و تخصيص منابع مالي جديد به دو بخش سلامت و تغييرات آب و هوايي نيز تلاش كنند. شركتكنندگان بر اهميت مديريت بخش سلامت در ارتباط با سياستمداران و مردم و مطلع كردن آنها از خطرات و تهديدهاي تغييرات آب و هوايي تاكيد كردند.
در ادامه تعدادي از اقدامات مفيد در بخشهاي مختلف عنوان ميشود.
چند راهكار ساده اما موثر
سيستم حمل و نقل و استفاده از اتومبيل سالانه باعث 1.2ميليون مرگ مستقيم و بين 2 تا 3ميليون مرگ غير مستقيم ميشود. سهم حمل و نقل از انتشار گازهاي گلخانهيي 14درصد است. مجمع بينالمللي تغييرات آب و هوايي پيشبيني ميكند در اين بخش شاهد كاهش 15 تا 40درصدي انتشار گازهاي گلخانهيي باشيم كه كمك بسياري به بخش سلامت خواهد كرد. چراكه تقريبا همه مردم به نوعي با سيستم حمل و نقل درگير هستند. استفاده از دوچرخه و پيادهروي علاوه بر تاثيرات مثبت بر سلامت عمومي باعث پاكتر شدن هواي شهرها ميشود.
بخش كشاورزي حدود 6درصد از گازهاي گلخانهيي را توليد ميكند. مردم در بسياري از كشورهاي توسعه يافته از رژيم غذايي نامناسب برخوردارند و از چاقي و اضافه وزن رنج ميبرند. 1.9ميليارد نفر در جهان اضافه وزن دارند. بسياري از اقداماتي كه در زمينه كاهش انتشار گازهاي گلخانهيي در بخش كشاورزي انجام ميپذيرد بخش سلامت را نيز تحت تاثير قرار ميدهد. برا مثال تشويق مردم به استفاده از غذاهاي دريايي و سبزيجات به جاي استفاده از گوشت قرمز، كه باعث كاهش انتشار توسط دامداريها ميشود، ور در عين حال باعث كاهش خطر ابتلا به بيماريهايي نظير انواع سرطان ميشود.
فعاليتهاي مربوط به سلامت سهم عمدهيي از انتشار گازهاي گلخانهيي را به خود اختصاص ميدهند. در كشورهاي اتحاديه اروپا و امريكا، بخش سلامت 3تا 8درصد از انتشار اين گازها را به خود اختصاص داده است. بيشتر اين سهم به خاطر استفاده نادرست از انرژي است. استفاده از انرژي خورشيدي و همچنين بهبود كارايي سيستم سرمايش و گرمايش ساختمانهاي بزرگ مانند بيمارستانها باعث كاهش چشمگير انتشار گازهاي گلخانهيي ميگردد.
ايران زير ذرهبين
سازمان بهداشت جهاني اقدام به بررسي كشورها در حوزه سلامت و تغييرات آب و هوايي كرده است. تاكنون اطلاعات 40 كشور روي سايت اين سازمان قرار گرفته است كه ايران نيز جزو آنها است. در ادامه نگاهي تحليلي به آمار و اطلاعات در اين گزارش مياندازيم.
ايران در سال 1992 پيمان سازمان ملل در تغيير اقليم (UNFCCC) و در سال 2005 پروتكل كيوتو را امضا كرده است. كشور ايران داراي جغرافياي متنوع است كه شامل جنگل، بيابان، كوه، دشت و خط ساحلي طولاني ميشود. 80درصد آب و هواي ايران خشك و نيمهخشك است. در دهه گذشته منابع طبيعي و اكو سيستمهاي اين كشور از كمبود بارش، خشكسالي، موج گرما، آلودگي هوا و آلودگي آب در معرض خطر قرار گرفتهاند. اقليم ايران در مقابل آثار تغييرات آب و هوايي نظير افزايش دما، افزايش سطح آب دريا و احتمال وقوع بلاياي طبيعي بسيار آسيبپذير است. تغييرات آب و هوايي در ايران ميتواند به افزايش مرگومير ناشي از گرما، كمبود مواد غذايي، مهاجرتهاي داخلي و تغيير الگوهاي توزيع، اختلال در معيشت مردم و افزايش بيماريهاي عفوني منجر شود. ايران هنوز در حال تدوين نقشهراه ملي مقابله با تغييرات آب و هوايي است. ايران يك ارزيابي ملي از آثار و آسيبهاي تغييرات آب و هوايي انجام داده است. همچنين در حال اجراي طرحهاي انطباقي سلامت و بهداشت با تغييرات آب و هوايي و ايجاد مراكز تحقيقاتي است.
تا سال 2100 چه بر سر ايران ميآيد؟
در صورتي كه ميزان انتشار گازهاي گلخانهيي با همين روند جلو برود، متوسط دماي كشور ايران تا سال 2100، 6.2درجه گرمتر ميشود. اگر برنامههاي كاهش انتشار با موفقيت انجام شود ميزان دما 1.7درجه گرمتر ميشود. همينطور با روند كنوني تعداد روزهاي گرم سال از 10 روز در سال 1990 به 215 روز در سال 2100 خواهد رسيد. در صورت كاهش انتشار نيز اين تعداد به 50 روز ميرسد.
بدون سرمايهگذاري مناسب و در صورت ادامه روند كنوني انتشار، سالانه بيش از 184 هزار نفر درگير آثار بالا آمدن آب دريا ميشوند. اما اگر سرمايهگذاري مناسب در سواحل انجام گردد و برنامههاي مقابله با تغييرات آب و هوايي نيز با موفقيت انجام شود اين تعداد به 200 نفر در سال ميرسد كه اختلاف فاحشي را نشان ميدهد. تعداد مرگهاي مربوط به گرما در سالمندان تا سال 2080 در ايران به 70 مرگ به ازاي هر 100هزار نفر ميرسد. ميانگين اين مرگومير در سال 1990 تنها 6 مرگ به ازاي هر 100هزار نفر بود. دوره بدون بارش طولاني مدت 90 روز در سال باقي ميماند، چه كاهش انتشار گازهاي گلخانهيي انجام شود چه با شكست مواجه شود.
بر طبق آمار سال 2008 ايران، 5هزار و900 كودك زير 15سال براثر بيماري اسهال جان خود را از دست دادند. با حفظ روند كنوني تعداد كودكاني كه براثر تغييرات آب و هوايي به بيماري اسهال مبتلا شده و جان خود را از دست ميدهند تا سال 2030 به 12.7درصد و 2هزارو300 نفر ميرسد. اگرجه اين تعداد در هر سال رو به كاهش است اما سهم تغييرات آب و هوايي از اين تعداد رو به افزايش است و تا سال 2050 به 17.5درصد ميرسد.
انتشار گازهاي گلخانه بين سالهاي 1970 تا 2010 80درصد افزايش پيدا كرد و همچنان در حال افزايش است. عمده آمار انتشار گازهاي گلخانهيي در ايران مربوط به سال 2000 است. در آن زمان انتشار اين گازها در بخشهاي مختلف افزايش پيدا كرد. بيشترين سهم از انتشار را بخش انرژي و حمل و نقل در اختيار دارند. بهروز كردن اطلاعات و دادههاي مربوط به انتشار گازهاي گلخانهيي كشور و برنامهريزي بر اساس دادههاي جديد ضروري به نظر ميرسد. ضمن اينكه در آمار سال 2000 سهم عمده انتشار در بخش ديگر منتشركنندهها طبقهبندي شده است كه خود نشاندهنده مشخص نبودن منبع اين قسمت بزرگ از گازهاي گلخانهيي است.