شنبه ۲۴ شهريور ۱۴۰۳ - 2024 September 14

بیمارستانهای لوکس اما خالی از تعهد

کد خبر: ۱۱۶۲۴۸
تاریخ انتشار: ۱۷ تير ۱۳۹۵ - ۱۸:۵۰
علیرضا الفت در مطلبی که برای صدای ایران ارسال کرده، نسبت به شیوه درمان و برخورد در یکی از بیمارستان های مشهد انتقاد کرده است.

پدر بیست روزی است که چند بیماری مختلف را بدوش می‌کشد، بیماری‌های که هرچند غیر منتظره بودند اما چندان بی‌ارتباط با کانسر درمان شده اش نبودند.

الغرض ۳۰ ام اردیبهشت در تماس با پدر که مشهد زندگی می کنند متوجه شدم خونریزی دارند، پزشک کانسر ایشان را به پزشک گوارش ارجاع داده بودند و ایشان برای کولونوسکوپی به بیمارستان امام رضا رفتند و خوشبختانه پس از رسیدگی مشخص شد که مشکل حادی وجود ندارد، پس از آن درد شدید معده و به ظاهر نفخ شدید دچار شدند که مسئله در اورژانس بیمارستان لوکس مورد نظر حاد تشخیص داده شد و وی با تشخیص انسداد روده کوچک در بخش جراحی در اتاق خصوصی بستری شدند، طی چهار روز بستری پزشک جراح مربوطه سه بار سرکشی و پزشک قلب و متخصص گوارش هم مراجعه نموده و چندین بار وی برای عکس شکم ، اکو و ... به بخشهای مربوطه منتقل شدند.

در این بین مشخص شد که ریه ایشان آب آورده و دچار آسیت شکم نیز شده اند و البته کسی به این مورد که ورم پای راست به صورت غیر عادی بیشتر از پای دیگر شده است با اینکه چند بار گفته شد توجه نکردند.

نهایتا بیمار با درمان طبی و رفع انسداد روده ترخیص شد و دکتر معالج گفت برای ویزیت بعد از ظهر به مطب من بیایید. گویا این مورد در بیمارستان قابل انجام نبود.

عصر به مطب ایشان رفتم و حق ویزیت هم پرداخت کردم و نهایتا ایشان آزمایش سلول شناسی و تخلیه آب دو ریه را نوشتند و گفتند که در بیمارستان فلان پزشک انجام می دهند و در پاسخ به اینکه چرا همانجا در بیمارستان نفرمودید که انجام دهند، گفتند دکتر ... آن روز نبودند، من که منطق ایشان را نفهمیدم ولی گویا مشکل شان یک حق ویزیت بود و کشیدن من در شلوغی فراوان به خیابن پرستار مشهد به صورتی که برای رسیدن به مطباشان اتومبیل را حدود یک کیلومتر دور تر پارک کردم. از ایشان پرسیدم چرا در این منطقه شلوغ مطب گرفتید، گفتند اینجا محل تجمع پزشکان است و در جای دیگر مراجعه بیماران کمتر می‌شود. دیدم پزشکی هم خارج از دغدغه سلامت بیمار  شغلی مبتنی بر بورس است و رقابت در جذب بیمار شدید. نکند روزی مانند رستوران های میدان انقلاب پزشکان یک را دم در بگذارند که با توضیح به افراد بگویند بفرمایید تو.

خلاصه، به آن بیمارستان لوکس مراجعه کردم و گفتند دکتر ... که از طرف خانم دکتر ... توصیه شده بود تا ده روز دیگر نیستند و کس دیگری کار ایشان را انجام نمی‌دهد. بلاتکلیف ماندم ، پدر  به خاطر آب ریه دچار تنگی نفس بود و مایع جمع شده در معده هم مورد توجه خانم دکتر قرار نگرفته بود و تشدید تورم هم که گویا مهم نبود. خیلی اتفاقی یکی از دوستان قدیمی را با یکی از دوستانش در بیمارستان دیدم و دوست ایشان به یکی از پرسنل سفارش کرد و به این ترتیب کارها جور شد و پزشک دیگری در رادیولوژی انجام کار نمونه برداری و تخلیه آب ریه را متقبل شدند، ایشان پس از معاینه گفتند چرا تخلیه آب دو ریه نوشته شده ، فقط ریه راست آب دارد و پس از انجام کار گفتند می‌نویسم هزینه اضافی را که چند صد هزار تومانی می‌شد را پس بگیرید ، کمی تعجب کردم ولی نمی‌دانم این ناشی از توصیه‌ بود یا این پزشک قسم بقراطش را یادش نرفته بود هنوز. (فکر می‌کنم حالت دومی در مورد ایشان صادق‌تر باشد).

به هر حال پس از تخلیه نمونه را شخصا به آزمایشگاه بردم و پدر را به خانه.

جواب آزمایش را گرفتم و خوشبختانه بدخیمی و متاستاز سرطان پروستات به ریه منفی بود. برای ارائه جواب ترجیح دادم به پزشک کانسر پدر در آنکولوژی رضا که فرد متعهدی است و علیرغم بنام بودن مطب خصوصی ندارد، مراجعه کنم. 

از عصر همان روز تورم پای پدر به قرمزی و التهاب گرایید به صورتی که شب با یکی از دوستان که تکنسین اورژانس است مشورت کردم و عکسی از پای پدر برایش فرستادم، وی گفت سریعا به اورژانس مراجعه کنید و به اینصورت به همین دلیل ساعت ۲۳ به اورژانس آن بیمارستان لوکس مراجعه کردم و متعاقبا وی در اورژانس بستری شد. شب یکبار سونو داپلر رنگی با غرولند مسئول سونوگرافی از دیر مراجعه کردم انجام شد و مشخص شد مشکل انسداد عروق و لختگی خون نیست.

مورد عفونی شدن پا تشخیص داده شد و برای پزشک مربوطه پیام گذاشته شد و برای اطلاعات مورد نیاز آزمایش خون گرفته شد. از یکی از پزشکان اورژانس که معقول تر بود پرسیدم تکلیف چیست ، گفت پزشک مربوطه ساعت سه صبح حاضر می شوند و تصمیم می‌گیریم، تا صبح بر بالین پدر بودم و صبح خواهرم را خواندم و برای مشورت گرفتن از پزشک کانسر به بیمارستان امام رضا رفتم ، ساعت نه صبح پزشک مربوطه به آن بیمارستان لوکس آمده بود ، گفته بود عفونی است ، باید بستری شوند ، اما آن بیمارستان لوکس بخش عفونی ندارد، ایشان را بیمارستان ‌... یا ... که هر دو خصوصی بودند انتقال دهید، در غیر اینصورت من دیگر پزشک ایشان نخواهم بود. !!! البته باز هم از منطق این پزشک هم شگفت زده شدم و مقصودش را نفهمیدم...

به طواف کعبه رفتم به حرم رهم ندادند
که تو در برون چه کردی که درون کعبه آیی

باز هم به دوستی که قبلن گفتم زنگ زدم و کمک خواستم و از آنجا که در درمان عفونی بیمارستانهای قائم و امام رضا بنام تر از سایر بیمارستانها بودند توصیه‌ای خواستم که کردند.

در هنگام ترخیص از پزشکی که در اورژانس بود و در موردش گفته بودم سوال کردم، واقعا آن بیمارستان با کلاس و لوکس بخش عفونی ندارد؟

گفت مسئله این نیست، موضوع این است که بیمارستان ترجیح می‌دهد بیمارانی را بستری کند که از تجهیزات بیمارستان بیشتر استفاده کند و درآمد بیشتری از بیمار کسب کند و بیمار عفونی فقط در دوره درمان مراقبت نیاز دارد. به وی گفتم والله مراقبت هم در بخش خصوصی با انتظاری که می‌رفت هم تعریفی نداشت و اگر ۲۴ ساعته پدر را همراهی نمی‌کردیم مشکلات بسیاری برایشان بوجود می‌آید.

بالاخره پدر را با پرداخت چند صد هزار تومان برای هیچ کار ترخیص کردیم و در برگه ترخیص نوشتند، بیمار با رضایت خود برای بستری شدن در بیمارستان دیگر ترخیص شده است.

واقعا وقت نداشتم که اعتراضی بکنم ، به سرعت پدر را به بیمارستان قائم بردم، گفتند پزشک عفونی عصر می‌آید. به اورژانس بیمارستان امام رضا مراجعه کردم و بدون هیچ توصیه ظرف نیم ساعت ایشان را بستری ، درمان را شروع و شب هنگام به بخش عفونی منتقل کردند.

فردای آن روز هنگام ویزیت پزشک عکسها و سونوگرافی را به پزشک نشان دادم، وی با مشاهده سونوگرافی آن را برای اطمینان از لخته بودن خون ناکافی و ناقص دانست و مجددا دستور انجام دادند، در مورد آسیت شکم هم گفتند احتمالا علت انسداد هم همین بوده و چرا در هر صورت آب را تخلیه نکردند و فقط آب ریه تخلیه شده.

 به نظرم رسید آیا بی حوصلگی نیمه شب در آن بیمارستان لوکس، می‌تواند نتیجه‌اش این باشد؟

آیا بی تعهدی پزشک و علاقه اش به ویزیت ، وضع پای پدر را به مرحله بحرانی رساند؟

چرا آسیت شکم اصلا به نظر پزشکان حاذق بیمارستان  لوکس چیز مهمی نرسید؟

چرا تشدید ورم پا به نظر پزشکان بیمارستان لوکس مهم نبود؟

و در نهایت آیا پزشکان بهتر، با مسئولیت، متبحر‌تر و دلسوزتری هم هستند که بیمارستان لوکس از آنها بی‌بهره است. یا ترجیح می‌دهند در بیمارستان های دولتی، بیماران را درمان کنند.

آیا ماجرای حقوق و درآمدهای میلیاردی و چند برابری پزشکان ایران نسبت به بالاترین درآمدهای پزشکیان دیگر نقاط دنیا،با این مسایل ارتباطی دارد؟


نظر شما