اندر دلواپسیِ‌دلواپسان پیامک‌نوروزی‌روحانی
طی دو سال گذشته، در نوروز ۱۳۹۳ و نوروز ۱۳۹۴ پیامکی از جانب رئیس جمهور برای هموطنان جهت تبریک سال نو ارسال شد. ارسال این پیامک کوتاه در تعطیلات نوروزی از آنجایی که برای اولین بار رخ می‌داد و در ذیلش امضای رئیس جمهوری را داشت، غافلگیر کننده بود.
به گزارش ایسنا، واکنش‌ها، مشاهدات و شنیده‌ها نیز حاکی از رضایت و احساس خوشایند مردم بود. به رغم احساس مثبت مردم در دریافت این پیامک‌ها، برخی زبان به انتقاد گشودند و به صورت مشخص به هزینه آن اشاره کردند و امسال نیز در آستانه سال جدید برخی افراد و رسانه‌ها حرف و حدیث‌های کذبی را در رابطه با هزینه ارسال پیامک‌ها از سر گرفته‌اند!
حال آن که پاسخ روشن است؛ این پیامک ابتکاری بود که برای اولین بار در کشورمان از سوی یک رئیس جمهور برای شادباش به تک‌تک هموطنان رخ داد و این اقدام هیچگونه هزینه‌ای نداشته و هیچکدام از اپراتورها وجهی از نهاد ریاست جمهوری بابت ارسال پیامک دریافت نکردند و هزینه‌ای بابت آن پرداخت و به بودجه عمومی تحمیل نشد و امسال نیز بدون هیچگونه هزینه‌ای انجام خواهد شد.
اپراتورها در تمام دنیا فعالیت‌های این چنینی را انجام می‌دهند و در انجام این گونه فعالیت‌ها که در ذهن مردم باقی می‌ماند با هم رقابت می‌کنند و در مورد بدون هزینه بودن پیامک نوروزی رئیس‌جمهور نیز بدیهی است که نه تنها ارسال رایگان پیامک‌ها به اپراتورها تحمیل نشده، که خودشان از این موضوع استقبال کرده‌اند. از این رو انتقاد مطرح شده که نهاد ریاست جمهوری یا شخص رئیس جمهور این بودجه را تامین کرده بی‌اساس است چون اساسا بودجه‌ای اختصاص نیافته و کاملا رایگان بوده است.
بدین ترتیب بحث‌هایی چون هزینه ۱۰۰ ریالی ارسال هر پیامک و هزینه ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ ریالی ارسال پیامک با عنوان تجاری و محاسبات میلیاردی یا ضرب کردن ۱۰۰ میلیون سیم کارت فعال در قیمت ارسال هر پیامک و سایر محاسبات این چنینی اساسا بی‌معناست و علی‌القاعده باید بلاموضوع شده باشد اما در کمال تعجب ادامه و طرح مجدد این گونه بحث‌ها نشان می دهد که منتقدین نمی‌خواهند اقناع شوند و علیرغم توضیحات واضح وزیر ارتباطات و منابع موثق دیگر در مورد بدون هزینه بودن ارسال این پیامک‌ها، انتقادها و پرسش‌هایی از این دست که مگر رئیس جمهور از طریق تلویزیون تبریک نمی‌گویند و چه نیاز به شادباش مجدد است؛ مطرح می‌شود که در این باره نیز می‌توان یادآور شد که تبریک تلویزیونی عام است. حال آن که با دریافت پیامک در گوشی تلفن همراه این احساس به فرد دست می‌دهد که شخصا به عنوان یک شهروند و مستقل از دیگران مخاطب رئیس جمهور قرار گرفته است و اتفاقا اهمیت و ابتکار ارسال این پیامک و تفاوت بارز آن با پیام تبریک عمومی نوروزی از تلویزیون، بها دادن به شخصیت فردی و فردیت اشخاص است که تاکنون سابقه نداشته است.
در این ارتباط نکته تعجب‌برانگیزِ دیگر، سکوت منتقدان در برابر ارسال پیامک‌های عمومی از جانب نهادهای دیگر است که نه تنها در این گونه موارد حساسیتی نشان نمی‌دهند و سوالی برایشان ایجاد نمی‌شود بلکه خودشان با بودجه‌های عمومی و به طور مکرر این گونه اخبار را منتشر می‌کنند و به صورت انبوه و رایگان پیامک می‌فرستند و جالب است که این رسانه‌های مدعی و حساس نسبت به بیت‌المال حق دارند با بودجه عمومی هر خبری را پیامک کنند اما رئیس‌جمهوری که از جانب مردم وکالت دارد؛ حق ارسال پیام تبریک نوروزی (آن هم بدون هزینه) را ندارد!