اعلام شرایط اجرای موسیقی در دانشگاهها
دانشگاههای ایران صاحب آییننامهای برای چگونگی مواجهه با موسیقی شدند. طی سالهای اخیر، یکی از عمده انتقاداتی که به وزارت علوم در مورد مسائل فرهنگی وارد میشد، ناظر بر دو موضوع اصلی بود؛ حضور گروههای موسیقی در دانشگاهها و اردوهای مختلط؛ مسائلی که به گواه ناظران دانشگاهی مصادیق خاصی در دانشگاهها نداشت اما برای رفع نگرانیهای حاکمیتی با ابتکار وزارت علوم، تصمیمگیری درباره این دو مسئله به نهادهای فرادولتی واگذار شد.
به گزارش صدای ایران، «خبرآنلاین» با این مقدمه نوشت: در قدم اول وزارت علوم تصمیمگیریها درباره اردوهای مختلط را به شورای عالی انقلاب فرهنگی واگذار کرد. قضیه از این قرار بود که برخی نمایندگان مجلس که موضع خود را پیش از این در جلسات رای اعتماد یا استیضاح وزرای علوم نشان داده بودند، به همراه برخی رسانههای منتقد دولت، شامل این طیف از منتقدان میشدند و عنوان میکردند که در دولت یازدهم اردوهای مختلط دانشجویی دوباره آغاز شده و برخی پا را فراتر میگذاشتند و اعلام میکردند که اردوهای مختلط در دانشگاهها بیداد میکند.
بعدها شورای عالی انقلاب فرهنگی به بررسی این موضوع پرداخت و پس از سه ماه اعلام کرد که برگزاری اردوهای مختلط در دانشگاهها بسیار کم گزارش شده و دانشگاهها همچنان بر مدار قانون حرکت میکنند. علاوه بر این، آمار رسمی نشان میدهد که طی دو سال فعالیت دولت یازدهم، بیش از ۱۰۰ هزار نفر - سفر دانشجویی به اردوهای زیارتی و تفریحی اعزام شدهاند که تنها براساس گزارش معاون فرهنگی وزارت علوم ۳۰ تخلف از قانون وجود داشته است.
حالا دومین مورد، یعنی موسیقی در دانشگاهها نیز تعیین تکلیف شده است.
آبانماه سال جاری معاون فرهنگی وزارت علوم، در رابطه با انتشار اخباری پیرامون آییننامه برگزاری کنسرت در دانشگاهها، گفت: نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها متولی این آییننامه است و ما هم مشارکت داریم. پس از انتخاب متولی، بررسیها در این رابطه آغاز شد تا امروز که این آییننامه تدوین شده است.
این آییننامه رسالت اصلی دانشگاه را تولید و توسعه علم، هنر و رشد فضایل اخلاقی و تربیتی دانسته و تاکید کرده است که ترویج موسیقی کارویژه دانشگاهها محسوب نمیشود.
ماده دوم آییننامه، استفاده از موسیقی فاخر و ارزشمند ایرانی را در کنار برنامهها مجاز دانسته و البته شش شرط هم برای این نوع موسیقی قائل شده است: باید «تقویتکننده هویت ملی و متناسب با موازین اسلامی»، «برخوردار از محتوا و مضمون هدایتگر در جهت ترغیب به وظایف اخلاقی، اجتماعی، سیاسی و انقلابی»، «تقویتکننده روحیه علمی، خودباوری و میل به پیشرفت»، «استفاده از خوانندگان و چهرههای موجه فرهنگی»، «عدم القای هیجانات خارج از عرف، مهیج و محرک شهوت و مخصوص مجالس ابتذال و لهو و لعب» و «مبرا از شعر و مضامین مشوق بیبند و باری، یاس و ناامیدی، سطحینگری و غفلت از مقام انسانی و بندگی» باشد.
همچنین نکته مهمی که در این رابطه وجود دارد، این است که آییننامه، مسئولیت صدور مجوز و نظارت بر برنامههای موسیقی را بر عهده شورای فرهنگی دانشگاه گذاشته و پیشنهاد کرده است که این شورا برای ایفای نقش موثرتر، کارگروه موسیقی را با حضور نماینده رئیس دانشگاه، نماینده مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه و در صورت وجود نداشتن نمایندگی در دانشگاه، نماینده در استان و یک نفر از استادان دانشگاه به انتخاب شورای فرهنگی تشکیل دهند.
ماده 4 آییننامه، اجرای کنسرت و برنامههای مستقل موسیقی را دور از اولویتهای دانشگاه دانسته و به صورت کلی ممنوع کرده است.
این آییننامه همچنین آموزش موسیقی را در دانشگاه ممنوع کرده و تنها برای دانشجویانی مجاز دانسته که موسیقی جزو سرفصلهای آموزشی مصوب آنهاست. اولویت برای اجرای موسیقی هم به مجموعهها و گروههای دانشجویی و دانشگاهی داده شده است.
نظر شما