لُطفُ‌الله صافی گُلپایگانی ( سی ام بهمن ماه ۱۲۹۷ش) درست یکصد سال پیش زاده شد.ایشان، از مراجع تقلید شیعه و از اساتید درس خارج فقه و اصول در قم می باشد. ایشان از شاگردان برجسته آیت‌الله بروجردی و عضو شورای استفتای وی بوده و کتاب منتخب الاثر درباره امام دوازدهم شیعیان را به توصیه استاد خود نوشته است. عضویت در مجلس خبرگان قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، عضویت در شورای نگهبان و دبیری آن، از مناصب سیاسی صافی گلپایگانی بوده است. از او آثار فراوانی منتشر شده که به ۸۰ عنوان فارسی و عربی می‌رسد و برخی از این موارد، جایزه کتاب سال ولایت و کتاب سال مهدویت را به دست آورده‌اند. حرمت مطلق موسیقی، یکی از فتواهای صافی گلپایگانی است که در تاریخ فقه شیعه کم‌سابقه است.
زندگی و تحصیل
لطف‌الله صافی، ۱۹ جمادی‌الاول ۱۳۳۷ق، ۳۰ بهمن ۱۲۹۷ش، در گلپایگان متولد شد. تحصیلات خود را در گلپایگان آغاز کرد و ادبیات عرب، کلام، تفسیر قرآن، حدیث، فقه و اصول را تا پایان سطح، در زادگاه خود به سرانجام رساند.
لطف‌الله صافی گلپایگانی، در ۲۳ سالگی (۱۳۶۰ق) از گلپایگان به قم هجرت کرد و در درس سید محمدتقی خوانساری، سید محمد حجت کوه‌کمره‌ای، سید صدرالدین صدر، سید محمدرضا گلپایگانی و آیت‌الله بروجردی حاضر می‌شد. او پس از چهار سال اقامت در قم، به مدت یک سال در نجف ساکن شد و در درس محمدکاظم شیرازی، سید جمال الدین گلپایگانی و شیخ محمدعلی کاظمی حضور یافت. او داماد سید محمدرضا گلپایگانی است.
جایگاه علمی و مرجعیت
لطف‌الله صافی گلپایگانی، از شاگردان برجسته آیت‌الله بروجردی بوده و توانایی ویژه علمی او موجب شد پاسخگویی به سوالات فقهی و کلامی و همچنین نگارش کتاب منتخب الاثر، از سوی آیت الله بروجردی به وی واگذار شود. او همچنین از مشاوران نزدیک و همچنین از اصحاب شورای استفتای آیت‌الله بروجردی بوده است. او در فقه، اصول، کلام، حدیث و رجال، به تدریس و تحقیق پرداخته و آثاری در این ابواب نوشته است. عالمان بزرگ شیعه مانند سید جمال الدین گلپایگانی، سید حسین طباطبایی بروجردی، امام خمینی و سید محمدرضا گلپایگانی، بر مراتب علمی او تاکید کرده‌اند.
آیت‌الله صافی گلپایگانی، پس از درگذشت آیت‌الله گلپایگانی در آذر ۱۳۷۲ش، به عنوان مرجع تقلید شناخته شد سید محمدرضا گلپایگانی در وصیتنامه خود، لطف‌الله صافی گلپایگانی را مجتهد مسلم و عادل خوانده بود.
