بیست و یک سال از فعالیت حرفه ای موسیقایی اش می گذرد و علاوه بر آواز، نوازنده توانمندی هم است اما دو سال است که توانسته به طور رسمی اجرا داشته باشد. بهاره میرزا آقا بانوی خواننده ایرانی است که بسیاری از مخاطبانش صدای او را شبیه به صدای «هایده» خواننده قدیمی ایران می دانند.
صدای ایران - بیست و یک سال از فعالیت حرفه ای موسیقایی اش می گذرد و علاوه بر آواز، نوازنده توانمندی هم است اما دو سال است که توانسته به طور رسمی اجرا داشته باشد. بهاره میرزا آقا بانوی خواننده ایرانی است که بسیاری از مخاطبانش صدای او را شبیه به صدای «هایده» خواننده قدیمی ایران می دانند.
بهاره در خصوص شروع فعالیت موسیقی، آواز و نوازندگی اش به پرشیا دایجست می گوید: «از سن 20 سالگی وارد عرصه موسیقی شدم و به طور حرفه ای آواز کار کردم. فعالیتم را با اجراهای خصوصی، اُرگانی و همچنین خیریه ها آغاز و در تمامی این سال ها با گروه های مختلف ملودی و کوبه ای که عمدتاً بانوان بوده، همکاری نموده ام اما در دو سال اخیر توانسته ام در تالار وحدت و فرهنگسرای نیاوران اجرای رسمی داشته باشم که در مجموع دوازده اجرا بوده است.»
وی ادامه داد: «من از ابتدا در زمینه آواز سنتّی کار کرده ام و سپس وارد عرصه پاپ شدم. هنگامی که در این ژانر خواندم بسیاری از افراد معتقد بودند که صدای بنده شبیه به صدای یکی از خواننده های قدیمی است و این موضوع باعث استقبال بیشتری شد. در ابتدا کنسرت های تلفیقی را اجرا کردم اما در حال حاضر گرایش آوازی ام پاپ است و مخاطبان هم به این سبک بیشتر علاقه دارند. علاوه بر آواز، نوازنده پیانو و سه تار هم می باشم اما در میان مردم به آواز شهره هستم.»
بهاره با اشاره به برخی از مشکلاتی که برای فعالیت بانوان ایران در عرصه موسیقی وجود دارد، گفت: «من از سن 20 سالگی آواز کار می کنم اما متأسفانه در سن 40 سالگی توانستم نخستین اجرای رسمی ام را داشته باشم.»
وی ادامه داد: «سنین طلایی یک زن، 17-18 سالگی می باشد و بنده بیست سال را در هجرت آواز خواندم و اگرچه از چهل سالگی به بعد صدا پخته تر می شود اما آن شور و هیجانِ دهه بیست سالگی وجود ندارد.»
وی افزود: «بخش دیگر موانع، مرتبط با مجوز کنسرت، محدودیت سالن ها، زمان اجراها و تبلیغات می باشد.»
این خواننده ایرانی همچنین به استقبال باورنکردنی مخاطبان از آواز پاپ اشاره می کند و می گوید: «علیرغم توانایی فراوانی که سنتّی خوان ها دارند اما بلیط های هنرمندان پاپ برای شب های متمادی به فروش می رسد. این موضوع نشان می دهد که مردم طالبِ سبک جدید و تنوع در موسیقی هستند.»
وی ادامه داد: «بنده بعضاً در سالن می شنوم که برخی از مخاطبان می گویند شادتر کن و این شادی با آواز پاپ مقدور است زیرا آواز سنتّی تا حدّی از خواسته و سلیقه نسل جوان دور است. اما بنده به آواز سنتی علاقه وافری دارم زیرا بخشی از سرمایه فرهنگی ما می باشد.»
بهاره در پایان تاکید می کند علیرغم تمامی موانع و مشکلات موجود در موسیقی ایران و ادامه تحصیل پسرش در خارج از کشور، ترجیح می دهد در ایران بماند و آوازش را در وطن ادامه دهد زیرا آینده موسیقی بانوان ایران را بسیار روشن می بیند.
بهاره در خصوص شروع فعالیت موسیقی، آواز و نوازندگی اش به پرشیا دایجست می گوید: «از سن 20 سالگی وارد عرصه موسیقی شدم و به طور حرفه ای آواز کار کردم. فعالیتم را با اجراهای خصوصی، اُرگانی و همچنین خیریه ها آغاز و در تمامی این سال ها با گروه های مختلف ملودی و کوبه ای که عمدتاً بانوان بوده، همکاری نموده ام اما در دو سال اخیر توانسته ام در تالار وحدت و فرهنگسرای نیاوران اجرای رسمی داشته باشم که در مجموع دوازده اجرا بوده است.»
وی ادامه داد: «من از ابتدا در زمینه آواز سنتّی کار کرده ام و سپس وارد عرصه پاپ شدم. هنگامی که در این ژانر خواندم بسیاری از افراد معتقد بودند که صدای بنده شبیه به صدای یکی از خواننده های قدیمی است و این موضوع باعث استقبال بیشتری شد. در ابتدا کنسرت های تلفیقی را اجرا کردم اما در حال حاضر گرایش آوازی ام پاپ است و مخاطبان هم به این سبک بیشتر علاقه دارند. علاوه بر آواز، نوازنده پیانو و سه تار هم می باشم اما در میان مردم به آواز شهره هستم.»
بهاره با اشاره به برخی از مشکلاتی که برای فعالیت بانوان ایران در عرصه موسیقی وجود دارد، گفت: «من از سن 20 سالگی آواز کار می کنم اما متأسفانه در سن 40 سالگی توانستم نخستین اجرای رسمی ام را داشته باشم.»
وی ادامه داد: «سنین طلایی یک زن، 17-18 سالگی می باشد و بنده بیست سال را در هجرت آواز خواندم و اگرچه از چهل سالگی به بعد صدا پخته تر می شود اما آن شور و هیجانِ دهه بیست سالگی وجود ندارد.»
وی افزود: «بخش دیگر موانع، مرتبط با مجوز کنسرت، محدودیت سالن ها، زمان اجراها و تبلیغات می باشد.»
این خواننده ایرانی همچنین به استقبال باورنکردنی مخاطبان از آواز پاپ اشاره می کند و می گوید: «علیرغم توانایی فراوانی که سنتّی خوان ها دارند اما بلیط های هنرمندان پاپ برای شب های متمادی به فروش می رسد. این موضوع نشان می دهد که مردم طالبِ سبک جدید و تنوع در موسیقی هستند.»
وی ادامه داد: «بنده بعضاً در سالن می شنوم که برخی از مخاطبان می گویند شادتر کن و این شادی با آواز پاپ مقدور است زیرا آواز سنتّی تا حدّی از خواسته و سلیقه نسل جوان دور است. اما بنده به آواز سنتی علاقه وافری دارم زیرا بخشی از سرمایه فرهنگی ما می باشد.»
بهاره در پایان تاکید می کند علیرغم تمامی موانع و مشکلات موجود در موسیقی ایران و ادامه تحصیل پسرش در خارج از کشور، ترجیح می دهد در ایران بماند و آوازش را در وطن ادامه دهد زیرا آینده موسیقی بانوان ایران را بسیار روشن می بیند.
آخرین اخبار
