عمران زاده: من سرمربی استقلال خواهم شد

«حنیف عمران زاده» بازیکن سابق استقلال که امروز با آویزان کردن کفش هایش برای همیشه از دنیای بازیگری فوتبال خداحافظی کرد، می گوید قصد دارد با شرکت در کلاس های مربی گری، روزی هدایت آبی پوشان پایتخت را برعهده بگیرد.

به گزارش صدای ایران، حنیف عمران زاده یکی از محبوب ترین بازیکنان استقلال در سال های اخیر محسوب می شود، بازیکنی که لحظات خوبی را برای هوداران این تیم رقم زد و با رفتارها، کُرکُری هایش برای پرسپولیس، جنجال هایش، شادی هایش و احساساتش محبوب سکوهای آبی ها شد.

عمران زاده در لیگ شانزدهم از سوی علیرضا منصوریان در فهرست مازاد استقلال قرار گرفت تا پایان تلخی را به همراه استقلال داشته باشد و این اتفاق سر آغازی بود تا دنیای فوتبال او زودتر از آن چیزی که همگان تصور می کردند، به پایان برسد.

به بهانه خداحافظی بازیکنی که به «بچه غول استقلال» معروف است، ایرنا با او مصاحبه ای ترتیب داده که متن کامل آن به شرح زیر است: 

خداحافظی از فوتبال، تصمیم سختی نبود؟
عمران زاده: خیلی سخت بود اما برای این کار خیلی فکر کردم، با همسرم مشورت کردم. 6 بار با هم صحبت کردیم و در نهایت تصمیم گرفتم تا به طور رسمی برای همیشه کفش هایم را آویزان کنم.

 اما می توانستی چند سال دیگر بازی کنی.
عمران زاده: بعد از اینکه از استقلال رفتم، دیگر حسی نسبت به بازی فوتبال نداشتم. دیگر از فوتبال لذت نمی بردم. فوتبال زندگی من بود، سال‌ها به بازی مشغول بودم و هرگز فکر نمی‌کردم که روزی یکی از چهره‌هایی شوم که هواداران به او علاقه دارند! 

البته این اتفاق برای همه فوتبالیست‌ها خواهد افتاد. بازیکنانی قبل از ما بودند که یک روز به فوتبال روی آوردند، محبوب شدند و با چشم‌های اشکبار، فوتبال را ترک کرده و از آن به بعد تنها خاطرات دوران بازیگری‌شان را مرور می‌کردند.

هنوز ازعلیرضا منصوریان ناراحت هستی زیرا او تو را در فهرست مازاد استقلال قرار داد؟
عمران زاده: از منصوریان ناراحتم البته نه به دلیل اینکه من، آرش برهانی و وحید طالب‌لو را از استقلال کنار گذاشت؛ مربیگری سلیقه‌ای است و هرکس طبق سلیقه خودش عمل می‌کند. شاید من هم اگر روزی مربی شوم، به یک بازیکن اعتقاد زیادی داشته باشم و دیگری را نپسندم اما هنوز برایم قابل هضم نیست که منصوریان چنین رفتاری با ما کرد. 
نحوه برخورد او بسیار بد بود چرا که حرمت ما سه نفر را نگه نداشت و ما از این موضوع ناراحت هستیم. منصوریان می‌توانست به راحتی با ما صحبت کند و این موضوع را به خود ما بگوید اما لیست مازاد و قرار دادن عکس ما سه نفر در یک قاب، در شأن ما نبود.

بعد از جدایی استقلال به خونه خونه بابل رفتی. وقتی برای بازی دوستانه با استقلال راهی زمین شماره 20 آزادی شدی، چرا گریه می کردی؟
عمران زاده: برایم بسیار سخت بود مقابل تیمی قرار بگیرم که سال‌ها با جان و دل برایش بازی کردم. برایم خیلی سخت بود که مقابل هواداران استقلال قرار بگیرم. واقعا هرگز فکر نمی‌کردم یک روز از این تیم جدا شده و بخواهم مقابل آن بازی کنم. نمی‌توانستم جلوی احساساتم را بگیرم و اشک از چشمانم جاری شد.

بهترین خاطره ات در زمان حضورت در استقلال چیست؟
عمران زاده: حضور در استقلال برایم همیشه پر خاطره و دوست داشتنی بوده و هیچ وقت لحظه به لحظه روزهایی که در پر افتخارترین تیم ایران در آسیا داشتم را فراموش نمی کنم. با این حال چهار برد پیاپی برابر پرسپولیس که به نماد هواداران استقلال تبدیل شد، برایم فراموش شدنی نیست و تا ابد فراموش نمی کنم. این چهار پیروزی برایم لذت عجیبی داشت.

بدترین خاطره ات چیست؟
عمران زاده: شکست سه بر دو در شهر آورد برابر پرسپولیس که هنوزم باور نکردنی نیست. ما دو بر صفر جلو بودیم اما باختیم. وقتی به آن روز تلخ فکر می کنم، سرم درد می گیرد. باور کنید آن شب تا صبح از فرط ناراحتی خوابم نمی برد و در خانه راه می رفتم. دردناک ترین روز زندگی ورزشی ام را را در فوتبال پشت سر گذاشتم. ما به اشتباهات خودمان باختیم.

شایعه شده بود در آن شهرآورد برخی بازیکنان استقلال کم کاری کردند؟
عمران زاده: اصلا این طور نبود. هیچ وقت بازیکنان کم کاری نمی کنند. شهر آورد شوخی بردار نیست و هیچ کس حاضر نمی شود در این بازی مهم کم کاری کند. متاسفانه شکست خوردیم تا روز بدی برای مان رقم بخورد.

همیشه برای پرسپولیس ها کُرکُری می خواندی. انگیزه ات از این کار چه بود؟
عمران زاده: کُرکُری نمک فوتبال است و همین اتفاقات است که فوتبال را قشنگ و جذاب می کند. من به استقلال تعصب و علاقه ویژه ای داشتم و دارم و اگر حرفی بر زبان می آوردم و می آورم به همین دلیل بوده است. با این حال همیشه سعی کردم خط قرمز را رعایت کنم و از آن نگذرم.

 رابطه ات با هواداران استقلال همیشه خوب بوده است. مقداری در این خصوص برای ما صحبت کن.
عمران زاده: این رابطه دو طرفه بوده است و با جرات می گویم هرچه در تمام این سال ها در فوتبال و استقلال به دست آورده ام، از کنار هواداران این تیم بوده است. آنها چه زمانی که در استقلال بوده ام و چه الان که در استقلال نیستم به من لطف داشته اند.

برنامه ات برای آینده چیست ؟
عمران زاده: می خواهم در کلاس های مربیگری شرکت کنم، می خواهم در فوتبال باشم، دوست دارم روزی بتوانم تجربیات چند ساله ام را در فوتبال به نسل جوان انتقال دهم زیرا نمی توانم در فوتبال نباشم.

به نیمکت استقلال فکر می کنی؟ دوست داری روزی سرمربی استقلال شوی؟
عمران زاده: می خواهم پله به پله پیش بروم. باید آرام آرام شروع کنم تا به مدارج بالا برسم. آرزوی هر استقلالی این است که روزی سرمربی استقلال شود و من نیز این رویا را در سر دارم.

در تیم ملی حضوری جدی نداشتی ؟
عمران زاده: من در زمان سرمربی گری افشین قطبی، علی دایی و حتی کارلوس کی‌روش، به اردوی تیم ملی دعوت شدم و تجربه حضور در اردوهای ملی را دارم اما متأسفانه نتوانستم به طور پی‌درپی در تیم ملی کشورم حضور داشته و مانند یک سرباز برای موفقیت فوتبال ملی تلاش کنم.

شرایط استقلال این روزها خوب نیست. نظرت درباره این موضوع چیست؟
عمران زاده: بازی‌های تیم را نگاه می‌کنم و متأسفم که شرایط استقلال خوب نیست؛ مهره های بزرگی را از دست داده ایم و همین مساله باعث شده که استقلال نتواند در این فصل بازی‌های خوبی از خود ارائه دهد. رفتن امید ابراهیمی، سرور جپاروف، مامه تیام، سیدمجید حسینی و امید نورافکن، شرایط را برای استقلال سخت کرد اما امیدوارم وینفرد شفر بتواند باز هم تیم را به دوران اوج رسانده و شاهد قهرمانی استقلال در لیگ برتر باشیم.

فکر می کنی استقلال در ادامه راه موفق باشد؟
عمران زاده: امیدوارم. من هرجا باشم یک استقلالی متعصب هستم و فریاد می زنم «زنده باد استقلال». امیدوارم تیم محبوبم به بهترین روزهایش برگردد و من از موفقیت های این تیم لذت ببرم.

و آخرین سوال؛ لقب «بچه غول» برای تو باقی ماند. ماجرای آن چیست؟
عمران زاده: این لطف هواداران بود و از سال دومی که به استقلال آمدم هواداران این لقب را به من دادند.