ستاره وزنه برداری ایران در رقابت های بازی های آسیایی شکست خورد ، شکستی که انتقادهای زیادی را به همراه داشت.
به گزارش صدای ایران از خبر ورزشی، کیانوش رستمی امروز دیگر آن ستاره محبوب نیست. او بعد از المپیک ریو تبدیل به محبوب ترین ستاره ورزش ایران شده بود و این محبوبیت به حدی بود که وقتی تصمیم گرفت در ادامه راه بدون مربی و تنها، آماده سازی اش را برای مسابقات جهانی و بازی های آسیایی انجام بدهد کمتر کسی او را نقد و بیشتر مورد حمایت قرار گرفت. او در مسابقات جهانی 2017 در آمریکا هم ناکام بزرگ بود. در یک ضرب دوم شد و در دوضرب با انتخاب وزنه های سنگین 212 کیلویی نتوانست موفقیتی کسب کند و بدون مدال از مسابقات بیرون آمد.
کیانوش می دانست؟
کیانوش رستمی قبل از آغاز مسابقات وزنه برداری بازی های آسیایی در اینستاگرامش دلایل تغییر وزنش را نوشت و اعلام کرده بود که نباید از او توقع مدال داشته باشند. فدارسیون وزنه برداری وزن 85 کیلو را حذف و حالا او باید میان دو وزن 81 و96 کیلو یکی را انتخاب می کرد. همانطور که خودش می گوید با توجه به شرایط بدنی اش مجبور به حضور در وزن بالاتر بود. او فقط سه ماه برای رسیدن به شرایط مسابقه در این وزن تمرین داشت و این کار را بدون کمک فدراسیون و مربیان تیم ملی انجام داد و نتیجه اش هم شکست در بازی های آسیایی بود.
رستمی قهرمان می شد؟
قهرمان طلا و نقره المپیک بعد از شکست در مسابقات جهانی 2017، در وزن 96 کیلوگرم بازی های آسیایی روی تخته آمد و در یکضرب وزنه 175 را به نام خودش ثبت کرد در حالی که وزنه های 185 کیلوگرمی را نتوانست بالای سر ببرد. در دوضرب با وجود آنکه می توانست با وزنه های سبک تر مدال نقره مسابقات را بگیرد اما وزنه های سنگین 218 و 220 کیلویی را انتخا کرد و نتوانست در هیچکدام از حرکاتش موفق باشد.
کیانوش برای دومین بار و در دومین تورنمنت مهمی که بعد از المپیک ریو2016 شرکت کرد همه هواداران و علاقمندانش را ناامید کرد. خیلی ها معتقدند که رستمی اگر در وزن خودش مسابقه می داد می توانست قهرمان شود اما با توجه به تغییرات فدراسیون در اوزان ، شاید بازگشت او به وزن پایین تر کار دشوار و نادرستی باشد اما او اگر تحت نظر یک تیم فنی قوی با کار اصولی تمرین می کرد و اگر یک مربی و کوچ باتجربه و بادانش کنارش بود شاید می توانست در وزن جدید هم بدرخشد. حالا آنچه باعث نگرانی است اینکه کیانوش رستمی ستاره ورزش و وزنه برداری ایران و جهان ، در المپیک 2020 نیز با همین روش نتواند به موفقیت برسد و این یعنی عمر قهرمانی یکی از بهترین وزنه برداران تاریخ ایران بعد از دو المپیک و شکستن رکورد جهانی به پایان رسیده است. اتفاق تلخی که فدراسیون وزنه برداری، مسئولان ورزش و خود رستمی باید و می توانند از آن جلوگیری کنند.
اقتدار فدراسیون و تیم ملی
تصاویر کیانوش رحمتی در مسابقات وزن 96 کیلوگرم وزنه برداری بازی های آسیایی تصاویری عجیب و ناراحت کننده بود. در حالی که قهرمان ها قبل و بعد از رفتن روی تخته توسط مربیان از نظر ذهنی و جسمی آماده شده و مورد توجه و مراقبت قرار می گیرند کیانوش تنها روی صندلی می نشست، حتی کسی نبود که با حوله او را باد بزند و کمی شانه هایش را مشت و مال بدهد. او خودش وزنه ها را انتخاب و آن ها را برای داوران می نوشت...کیانوش رستمی در این مسابقات تنهای تنها بود. اعضای فنی تیم ملی وزنه برداری ایران هیچکدام به او نزدیک هم نمی شدند و مشخص بود که این خواسته خود رستمی است.
دو شکست بزرگ در دو تورنمنت اخیر برای یکی از بهترین قهرمان های وزنه برداری می تواند هشداری جدی به خود او و مسئولان ورزش باشد تا بهتر بتوانند از سرمایه های ورزش استفاده کنند. آیا کیانوش رستمی خواهد پذیرفت که تنهایی و انزوایش اقتدار فدراسیون و ورزنه برداری ایران را زیر سوال می برد؟ آیا خواهد پذیرفت که مسیری را که باعث شده دو تورنمنت مهم را از دست بدهد تغییر بدهد؟ فدراسیون وزنه برداری و کیانوش رستمی باید واقعگرا متکی به علم و دانش این ورزش باشند و برای موفقیت در المپیک 2020 برنامه های متفاوتی را بریزند. فدراسیون می تواند شرایطی را به وجود بیاورد که رستمی هم بتواند در آن احساس راحتی و پیشرفت داشته باشد و کیانوش نیز باید مثل هرورزشکار حرفه ای دیگر در جهان ضوابط و قوانین حرفه ای را بپذیرد.
کیانوش رستمی آنطور که می گوید می خواهد در وزن 96 در المپیک توکیو شرکت کند و ایران در این وزن سهراب مرادی را دارد. نکته اینجا است که ما قهرمانی در وزن 84 را به همین دلیل از دست داده ایم و حالا در یک وزن دو قهرمان جهان و المپیک را داریم. با توجه به موفقیت و آمادگی سهراب مرادی شاید اتفاق تلخ این باشد که کیانوش رستمی ناخودآگاه ازگردونه قهرمانی خارج شود. اتفاقی که نباید بیفتد چرا که حفظ یکی از بهترین وزنه برداران جهان وظیفه فدراسیون، رستمی و تمامی اهالی و دست اندرکاران ورزش است.
