معلولان کرج می‌توانند شهردار را عوض کنند!/ عدم مناسب‌سازی معابر کلانشهر کرج

در خیابان‌ها و کوچه پس کوچه‌های کرج که قدم بزنی درست می‌فهمی که این شهر جایی برای معلولان نیست، باید پذیرفت افرادی که به واسطه مشکلات جسمی نمی‌توانند مثل شهروندان عادی از چاله چوله‌های خیابان‌ها بپرند، از پله‌های بانک و ادارات   بالا بروند، موانع موجود در مسیر حرکت را دور بزنند و بدون اینکه نیاز به کمک داشته باشند سوار تاکسی و اتوبوس شوند، چاره‌ای جز خانه‌نشینی ندارند.

به گزارش صدای البرز ایسنا نوشت؛ برای همه ما  بارها و بارها پیش آمده که در یک عصر دل انگیز بهاری یا بعد از بارش برف زمستانی برای لذت بردن از زیبایی‌های خدادادی از خانه خارج شده‌ایم و بدون هیچ مشکلی  بعد از چند ساعت گشت و گذار به منزل  بازگشته‌ایم. به جزئت می‌توان گفت برای کمتر شهروند عادی پیش آمده خودش را جای کسانی بگذارد که علی رغم خواسته قلبی و به واسطه نادیده گرفته شدن حقوقشان  ناچارند به تماشای رفت و آمد عابران  از پشت پنجره بسنده کنند و به این دلخوش باشند که گاه و بیگاه با کمک یکی از اعضای خانواده برای دقایقی کوتاه هم که شده  هوای  آلوده شهر را نفش بکشند.

در شهری که شهروندان تنومند و قبراقش هم از وضعیت معابر شهری می‌نالند انتظار حضور معلولان در صف نانوایی، باشگاه‌های ورزشی، جلسات و ...  صرفا توقعی بیجا است، باید این حقیقت تلخ را قبول کرد که اگر در فضاهای عمومی شهر معلولی نمی‌بینیم نشان دهنده کوچک بودن جامعه آماری آنها نیست بلکه سندی برای نادیده گرفته شدن آنها از سوی کسانی است که به عنوان مسئول بر صندلی مدیریت تکیه زده‌اند و صرفا در روزهای خاصی از  سال در مورد اهمیت رعایت حقوق معلولان صحبت می‌کنند  و از  تشویق‌های حضار بعد از گفتن جمله "معلولیت محدودیت نیست" به وجد می‌آیند و بعد از آن حتی برای لحظه‌ای به مشکلات و سختی‌هایی که یک معلول در زندگی با آنها مواجه است فکر نمی‌کنند.

به گزارش ایسنا منطقه البرز، یک معلول کرجی می‌گوید: از سال 89 بر اثر سانحه رانندگی قطع نخاع شده و از آن زمان تا کنون از ویلچر استفاده می‌کنم، تا پیش از آنکه این اتفاق برایم بیفتد به هیچ وجه تصوری از حس و حال معلولانی که برای حضور در شهر با هزاران مشکل دست و پنجه نرم می‌کنند، نداشتم.

محمد باقری ادامه می‌دهد:  معلولیت در جامعه ما عین محدودیت است چون افرادی مثل ما حتی بدون کمک دیگران نمی‌توانند دست اندازها و چاله چوله‌های شهر را پشت سر بگذرانند چه برسد به اینکه بتوانند در جریانات مختلف مشارکت کنند و حضور فعالی داشته باشند، معلولین  برای  حضور چند ساعته در شهر و انجام کارهای پیش و پا افتاده هم نیاز به داشتن همراه دارند چون  مدیریت شهری اصلا به فکر آنها نیست. وقتی مدیران ما برای رفع نیازها و خواسته‌ها افراد سالم درمانده‌اند ، چه انتظاری می‌توان از آنها داشت که بتوانند به فکر افرادی باشند که برای حضور در خیابان به ویلچر و عصا و ... نیاز دارند.

وی اظهار می‌کند: پرداختن به مسائل معلولان در جامعه ما به چند روز خاص در سال محدود است و درکل در حد شعار و جلسات سطحی و بی نتیجه باقی مانده است، در شرایط فعلی  اگر از معلولان انتظار داشته باشیم دست از خانه نشینی بردارند و با اعتماد به نفس و انگیزه در جامعه حضور یابند انتظار بی جایی است.

وی ادامه اضافه می‌کند: معلولی که به تنهایی نمی‌تواند کارهای روزمره خود مثل خرید، رفتن به ادارات، استفاده از فضاهای عمومی مثل  پارک و ... را انجام دهد چطور می‌تواند انگیزه  داشته باشند و به خود بقبولاند که می‌تواند؟

این معلول کرجی توضیح می‌دهد: برای بسیاری از معلولان فضای اشتغال، تشکیل زندگی، ارتباط با دیگران و ... فراهم نیست و همه اینها باعث شده که این افراد گوشه‌گیریرا به دردسرهای حضور در جامعه ترجیح دهند.

وی ابراز می‌کند: مقصر شرایط فعلی ما مسئولان هستند که در برنامه‌ریزی‌ها و اولویت‌بندی‌هایشان معلولان جایی ندارند، بدیهی است  تا زمانی که که وضع به این شکل باشد، شرایط معلولان تغییری نخواهد کرد و دنیای آنها روز به روز خاکستری‌تر خواهد شد.

کارشناس مناسب‌سازی اداره کل بهزیستی البرز می‌گوید: در البرز 27 هزار معلول دارای پرونده زندگی می‌کنند که به دلیل وضعیت نامناسب معابر و امکانات شهری خانه نشین شده  و با افسردگی دست و پنجه نرم می‌کنند.

عبدالرضا ارجمندنیا ادامه می‌دهد: علاوه بر این در حال حاضر بیش از 10 هزار جانباز و تعداد زیادی سالمند(10 تا 15 درصد جمعیت کل استان)، کودک زیر هفت سال، زن باردار، افراد دارای معلولیت موقت نیز در استان زندگی می‌کنند که طبق تعریف جهانی جزء معلولان به شمار می‌آیند.

وی توضیح می‌دهد:  به کشورهای  توسعه یافته  که سفر کنیم شاهد حضور معلولان زیادی در سطح شهرها هستیم، این امر به بالا بودن آمار جمعیتی این افراد  بر نمی‌گردد  بلکه مستقیما به وجود شرایط استاندارد و مناسب بودن فضا برای حضور  این بخش از جامعه در فضاهای عمومی مربوط می‌شود.

این مسئول با اشاره به نامناسب بودن شرایط  حضور معلولان در سطح شهر ابراز می‌کند: متاسفانه به دلیل بی توجهی‌های صورت گرفته امروز بسیاری از معلولان کرجی برای استفاده از مترو، بانک، انجام کارهای اداری و حتی برداشت پول از دستگاه ای تی ام  با مشکل مواجه هستند. در چنین شرایطی چطور می‌توان از آنها انتظار داشت امید داشته باشند و با اعتماد به نفس در فضاهای مختلف حضور پیدا کرده و در جریان‌های مختلف مشارکت کنند؟

وی اظهار می‌کند: هر چند از سال 90 تا کنون به حسب ضرورت  شاهد برگزاری جلسات مناسب سازی در سطح استان بوده‌ایم ولی واقعیت این است این جلسات کمتر خروجی رضایت بخشی داشته و این مساله مستقیما  به دیدگاه کم رنگ مسئولان  نسبت به جایگاه معلولان در جامعه باز می‌گردد.

وی اظهار می‌کند: متاسفانه در حال حاضر در کرج در بهترین حالت شاهد برآورده شدن تنها 20 درصد از انتظارات معلولین در خصوص مناسب سازی معابر شهری بوده‌ایم و هنوز تا رسیدن به نقطه مطلوب فاصله بسیاری داریم.

ارجمندنیا می‌گوید: شهرداری مجموعه‌ای است که وظیفه مستقیم نسبت به مناسب سازی معابر برای حضور معلولان در سطح شهر دارد ولی  به دلیل  ناهماهنگی  بین معاونت‌هایش در این حوزه بسیار کند پیش می‌رود.

وی ادامه می‌دهد: تا زمانی که که مدیریتی واحد در بین معاونت‌های شهرداری ایجاد نشود، گرهی از مشکلات معلولان کرج باز نمی‌شود و هر اقدامی هم که در این بخش صورت بگیرد مقطعی و سطحی خواهد بود.

کارشناس مناسب‌سازی اداره کل بهزیستی البرز می‌گوید: برای اصلاح وضع موجود باید کمیته‌ای متشکل از معاونت‌های مختلف شهرداری ایجاد شود که در آن پروژه‌های اصلاحی و جدید شهری بررسی و با اتفاق نظر اجرایی شوند تا از این طریق  پیگیری حقوق معلولان راحت تر صورت گیرد.

وی با اشاره به قانون حمایت از حقوق معلولان که به تازگی در مجلس به تصویب رسیده ادامه می‌دهد: طبق قانون اگر معلولی از وضعیت مناسب‌سازی معابر شهر خود ناراضی باشد و از شهرداری شکایت کند در صورت اثبات حق شهردار از ادامه خدمت بازداشته می‌شود.

 ارجمندنیا با تاکید بر ضرورت افزایش مطالبات مردمی در خصوص حمایت از حقوق معلولان می‌گوید:  هم رسانه‌ها و هم گروه‌های مردم نهاد باید با معلولان همسو  شوند و مطالبات خود در خصوص احقاق حق معلولین در سطح شهر را افزایش دهند.

وی اظهار می‌کند: بدون شک اگر پیگیری جدی از سوی مردم برای مناسب سازی معابر صورت بگیرد و رسانه‌ها هم با جزئیات بیشتر به داشته‌های شهر در این خصوص بپردازند، مسئولان چاره‌ای جز سرخم آوردن برای عمل به خواسته مردم نخواهند داشت.

عضو شورای شهر کرج با اشاره به کم کاری مدیریت شهری برای مناسب سازی معابر جهت حضور معلولان در سطح شهر می‌گوید: معلولان نیز مانند شهروندان عادی از حقوقی برخوردارند که متاسفانه به فراموشی سپرده شده است.

غدیر مهدوی کلیشمی توضیح می‌دهد: امروز در اکثر شهرهای دنیا شاهد تجهیزات و امکانات به روزی هستیم که معلولان به واسطه آنها می‌توانند به راحتی در اجتماع حاضر شوند و بدون هیچ ترسی اهداف خود را پیگیری کنند ولی متاسفانه  ما در این حوزه  هنوز اندر خم یک کوچه‌ایم و درحال آزمون و خطا هستیم.

وی ادامه می‌دهد: متاسفانه هیچ یک از خیابان‌ها، ادارات، فضاهای تفریحی، وسایل حمل و نقل عمومی و ... ما طوری طراحی نشده‌اند که معلولی بتواند به طور مستقل و بدون کمک گرفتن از دیگران از آنها استفاده کند و این درد  بزرگی است و باعث شده این افراد گوشه گیر شوند.

وی اضافه می‌کند: مناسب‌سازی تنها توجه به فضای فیزیکی و نصب رمپ در معابر نیست بلکه باید با در نظر گرفتن نوع معلولیت، مناسب‌سازی خاصی را برای این اقشار مد نظر قرار داد.

  عضو شورای شهر کرج می‌گوید: متاسفانه هنوز عزم جدی در مدیریت شهری برای اجرا و تحقق مناسب سازی معابر مشاهده نمی‌شود و تحقق این امر نیازمند تعهد مسئولان و همکاری بین بخشی است.