روزنامه اتریشی «اشتاندارد» در گزارشی سابقه منفی در ارائه گزارش مخدوش برای توجیه اقدام نظامی علیه کشور عراق را مورد توجه قرار داد و در این زمینه به طور ویژه به موضع‌گیری‌های اخیر «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی اشاره کرد.
در این گزارش آمده است: «اسرائیل، ترامپ را تشویق می‌کند که توافق هسته‌ای با ایران را پایان دهد اما باید دید بعد از این چه می‌شود؟ بسیاری تصور می‌کنند که جنگ عراق در سال ۲۰۰۳ تکرار می‌شود. یک هفته زمان باقی است تا ترامپ در زمینه سرنوشت توافقی که سال ۲۰۱۵ نهایی شد، تصمیم بگیرد.اگر ترامپ ۱۲ ماه می تصمیم بگیرد که تعلیق توافق هسته‌ای با ایران را تمدید نکند در این صورت از توافق خارج می‌شود حتی اگر بقیه طرف‌های توافق یعنی ایران از یک سو و اتحادیه اروپا، بریتانیا، فرانسه، آلمان، روسیه و چین به آن پایبند باشند. این در حالی است که توافق هسته‌ای با ایران شامل محدودیت‌های شدید وکنترل برنامه هسته‌ای در مقابل برداشتن تحریم‌های ایران است.»
ترامپ همواره توافق هسته‌ای با ایران را مورد انتقاد قرار داده است و در آخرین مورد از موضع‌گیری در این زمینه هم گفته است که می‌توان درباره توافق هسته‌ای با ایران بار دیگر مذاکره کرد. (وی می‌خواهد که) «بند غروب» در توافق هسته‌ای که محدودیت‌ها علیه برنامه هسته‌ای ایران را پس از ۱۰ سال بر طرف می‌کند، از بین برود و در مقابل باید مواردی مربوط به برنامه موشکی ایران و اقدامات منطقه‌ای این کشور در توافق گنجانده شود. در این صورت ایران که آمریکا را شیطان بزرگ می‌نامد هم در توافق باقی نخواهد ماند و این در حالی است که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی که مسئول بررسی اجرای توافق است، پایبندی ایران به توافق را تائید کرده است. با این توصیف، در حال حاضر دلیلی برای اینکه آمریکا توافق را ترک کند، وجود ندارد در این نقطه بنیامین نتانیاهو وارد بازی می‌شود و نمایش «ایران دروغ گفت» را به راه می‌اندازد ( تا دلیل را برای ترامپ به وجود بیاورد) اما آنچه نتانیاهو می‌گوید هم ارتباطی به توافق هسته‌ای کنونی با ایران ندارد.
این روزنامه اتریشی در ادامه نوشت که البته شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه ایران در گذشته درباره ابعاد نظامی برنامه هسته‌ای تحقیق کرده است اما حتی پرونده این مورد را هم آژانس در سال ۲۰۱۵ بسته است. با این حال این مدارک وجود دارند حتی نتانیاهو هم سعی کرد روز دوشنبه با هیاهو آنها را ارائه کند و آژانس بلافاصله اعلام کرد که اینها اطلاعات تازه‌ای نیستند. (در واقع) اگر مدرک محکمی وجود داشت مبنی بر اینکه ایران به سمت ساخت بمب هسته‌ای حرکت می‌کند در این صورت نتانیاهو حتما آن را ارائه داده بود.
«این روزها بسیار زیاد به اشغال عراق در سال ۲۰۰۳ از جانب آمریکا اشاره می‌شود.اقدامی که تمامی منطقه را به خشونت و بی‌ثباتی کشاند. این جنگ بر طبق اتهامات واهی مبنی بر اینکه «صدام حسین» برنامه تسلیحات کشتار جمعی مخفیانه دارد صورت گرفت. سرویس‌های اطلاعاتی هر کشوری که از این جنگ حمایت می‌کرد و اسرائیل هم از جمله آنها بود، اطلاعات غلطی را در اختیار سیاستمداران قرار دادند. در آن زمان در دایره امنیتی اسرائیل مانند آنچه اکنون درباره ایران وجود دارد، در زمینه درست بودن اقدام نظامی آمریکا در عراق اختلاف‌نظر وجود داشت و برخی نگران پیامدهای چنین اقدامی بودند. اما سیاست، پشتوانه تصمیمی بود که «جرج بوش» رئیس‌جمهور وقت آمریکا در زمینه عراق اتحاذ کرد. البته در مورد عراق مسایل دیگری هم وجود دارد که می توان آن را با شرایط موجود مقایسه کرد. تقریبا کسی به یاد ندارد که عراق در دهه ۱۹۸۰ برنامه تسلیحاتی هسته‌ای داشت.عراق با ساخت بمب اتمی فاصله فراوانی داشت و جنگ خلیج‌فارس در سال ۱۹۹۱ هم نقطه پایانی بر این موضوع بود.»
اما خلع‌سلاح در تاسیسات هسته‌ای عراق بخشی به وسیله مقامات این کشور صورت گرفت و آنچه باقی مانده بود هم بعدها به وسیله ناظران آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از بین رفت. مدارک در زمینه عراق مانند ایران بسیار مورد توجه بودند. در برنامه هسته‌ای عراق بخش بایگانی وجود داشت و اطلاعاتی که در آنجا نگهداری می‌شود، لزوما به معنای مسایل مربوط به برنامه هسته‌ای نیست بلکه اطلاعات درباره کار و زندگی دانشمندان و تکنسین‌ها هم در بین آنها به چشم می‌خورد.
اشتاندارد نوشت که در سپتامبر ۱۹۹۱ گروهی از ناظران که ناظران عادی نبودند بلکه شامل نیروهای ویژه آمریکایی بودند، اعلام کردند که در زیر زمین ساختمان امنیتی در بغداد شواهدی را پیدا کردند که در آن به تلاش برای ساخت بمب اشاره شده بود. اما واقعیت این بود که صدام پس از سال ۱۹۹۱ برنامه هسته‌ای نداشت اما وی درگیر گذشته شده بود به همین دلیل در سال ۲۰۰۳ متقاعد کردن جامعه جهانی برای حمله به عراق با این مدعا که کسی که یک بار دروغ گفته است، بار دیگر هم دروغ خواهد گفت، کار سختی بود اما نباید از این موضوع غافل شد که دروغگویی درباره کسانی که شواهد دروغین تهیه کرده بودند هم صدق می‌کند.
