ابزار تحقق گفت‌وگوی سیاسی میان احزاب در قانون پیش‌بینی شده است اما همان‌طور که گفته شد استانداران باید توجه مادی نیز نسبت به احزاب داشته باشند.
محمدرضا خباز به آرمان گفت: ابزار تحقق گفت‌وگوی سیاسی میان احزاب در قانون پیش‌بینی شده است اما همان‌طور که گفته شد استانداران علاوه بر توجه پدرانه به احزاب باید توجه مادی نیز نسبت به آنها داشته باشند.
امروز با توجه به مشکلاتی که کشور را احاطه کرده است بیش از هر زمان دیگری احزاب و جریان‌های سیاسی نیاز به گفت‌وگو و همگرایی دارند، زیرا تجربه نشان داده است که عدم اتحاد و انسجام میان احزاب و جریان‌های سیاسی تنها شرایط را دشوارتر می‌سازد و در نهایت علاوه بر اینکه اختلاف احزاب بر روی شاخص‌های توسعه تاثیر منفی می‌گذارد، افکار عمومی را نیز نسبت به مسئولان بی‌اعتماد می‌سازد.
به گزارش صدای ایران، وزارت کشور منشوری تحت عنوان گفت‌وگوی سیاسی تدوین کرد که بر اساس آن استانداران سراسر کشور ملزم به زمینه سازی برای گفت‌وگوی سیاسی میان احزاب و گروه‌های سیاسی گردیدند. در این راستا «آرمان» با محمدرضا خباز سیاستمدار اصلاح‌طلب و استاندار سمنان در دولت یازدهم به گفت‌وگو پرداخت که در ادامه می‌خوانید.
تدوین منشور گفت‌وگوی سیاسی از سوی وزارت کشور را می‌توان گامی در جهت اجرای حقوق شهروندی دانست؟
رئیس‌جمهور پس از 38 سال آرزوی مردم را با ارائه منشور حقوق شهروندی محقق ساخت. او در سال گذشته طی مراسمی منشور حقوق شهروندی را رونمایی و آن را به‌عنوان امری اساسی مطرح کرد. بنابراین بنیان حقوق شهروندی در گفت‌وگوی مسئولان با شهروندان و احزاب با یکدیگر خلاصه می‌شود و این گفت‌وگو باید میان دست اندرکاران امور و مردم به سهولت روی دهد. بنابر این فصل سوم قانون اساسی که هنوز در برخی از موارد مغفول مانده است با گفت‌وگوی احزاب و جریان‌ها با یکدیگر، مردم می‌توانند از این حق به‌عنوان حقوق شهروندی بهره مند شوند. اقدامی که وزیر کشور انجام داد مکمل گفت‌وگوی شهروندی و رعایت حقوق شهروندی است. از آنجایی که احزاب، مجموعه مردم یک کشور را نمایندگی می‌کنند گفت‌وگوی حزبی و سیاسی برای جریان‌ها ضروری است. البته نمایندگی مردم به وسیله احزاب به میزان هواداران یک حزب و جریان‌های سیاسی بستگی دارد. به عبارتی جریان‌هایی که اقدامات مطلوب‌تر و بیشتری انجام دادند مخاطبان بیشتری دارند اما برخی از احزاب هنوز نتوانستند چهارچوب کاری خود را پیاده کنند اما درعین حال به‌عنوان یک حزب رسمی شناسنامه دار در کشور ثبت شدند. به‌طور کل می‌توان گفت اقدام وزارت کشور تحت عنوان تدوین منشور گفت‌وگوی ملی امری مطلوب و شایسته است، زیرا احزاب که مجموعه‌ای از مردم را نمایندگی می‌کنند قطعا باید با یکدیگر گفت‌وگو داشته باشند.
استانداران چگونه می‌توانند زمینه گفت‌وگوی احزاب و جریان‌های سیاسی را در کشور فراهم کنند؟
استاندار در هر استانی می‌تواند احزاب را زیر چتر خانه احزاب هدایت و زمینه گفت‌وگوی آنها را فراهم کند. در استان سمنان این اقدام در گذشته صورت گرفت. در واقع استان سمنان ششمین استانی بود که خانه احزاب در آن شکل گرفت و به‌صورت دوره‌ای هر یک از جریان‌های اصلاح‌طلب و اصولگرا مسئولیت اداره خانه احزاب را به‌عهده می‌گرفتند. استانداران می‌توانند با کمک خانه احزاب و با ارائه کمک‌های مادی و فکری و... زمینه گردهمایی و نشست جریان‌های سیاسی در زیر یک سقف را فراهم کنند. اگر احزاب در زیر یک سقف جمع شوند قطعا نقطه‌نظراتشان را با یکدیگر مطرح کرده و اختلاف نظرهایی که در اثر عدم نشست به وجود آمده با گفت‌وگوی احزاب به حداقل می‌رسد و همچنین در این نشست‌ها می‌توان از پتانسیل و توانایی احزاب برای رشد و بالندگی استان‌ها بهره برد.
اگرچه هنوز در ایران احزاب نهادینه نشده است و به‌دلیل ضربه‌هایی که در دولت‌های نهم و دهم به احزاب وارد شد هنوز احزاب نتوانستند جایگاه واقعی خود را پیدا کنند اما وزارت کشور خانه احزاب را در کشور دوباره سرپا کرد و با این اقدام جانی دوباره به احزاب بخشید و وزارت کشور با تدوین منشور گفت‌وگوی ملی نیز همدلی و همصدایی را که لازمه رشد و ترقی یک کشور است تحقق می‌بخشد. آنچه که مسلم است استانداران باید نقش پدر را برای احزاب ایفا کنند. همان‌طور که یک پدر در خانه تفاوتی میان اعضای خانواده قائل نیست و همه اعضا را به یک اندازه دوست دارد. البته نسبت به برخی از فرزندان به‌دلیل همراهی بیشترشان، توجه بیشتری به آنها دارد اما هیچ‌یک را طرد نمی‌کند. استانداران نیز می‌توانند احزاب را به منزله فرزندان خود تلقی کنند و آنها را زیر یک سقف تحت عنوان خانه احزاب جمع کنند و از پتانسیل و توانمندی احزاب بهره‌مند شوند.
اساسا احزاب و گروه‌های سیاسی امروز تا چه اندازه آماده گفت‌وگو هستند؟
امروز ناگزیر احزاب باید گفت‌وگوی سیاسی را بپذیرند. از سویی برای مسئولان نیز چاره‌ای جز این وجود ندارد که کشور به سوی تحزب پیش برود. چندی پیش طی یک سخنرانی به این نکته اشاره کردم که تحزب و ایجاد حزب از نان شب برای کشور ضروری‌تر است عده‌ای انتقاد کردند که این تعبیر بسیار گسترده است در حالی که به تدریج با گذر زمان تحقق این امر روز به روز ضروری‌تر می‌شود.
گفت‌وگوی احزاب چه تاثیری در توسعه کشور و اعتماد جامعه دارد؟
احزاب با همدلی، هماهنگی و هم‌افزایی زمینه رشد و بالندگی کشور را فراهم می‌کنند. البته مشروط بر اینکه به وظیفه اساسی خود یعنی تحزب عمل کنند. نخستین وظیفه یک حزب این است که به زیرمجموعه خود آموزش مستمر، فصلی و دوره‌ای ارائه دهد. کلاس‌هایی برای مجموعه خود برگزار و جزواتی میان آنها توزیع کند. احزاب باید درصدد پرورش نیرو باشند. نیروهایی را تربیت کنند که اگر روزی به قدرت رسیدند به‌دنبال نیرویی خارج از چهارچوب حزبی خود نگردند بلکه نیروهایی را در اطراف خود نگه دارند که در احزاب گام به گام رشد کرده و مسیر حزبی را پیموده‌اند و در اداره کشور از وجود آنها بهره ببرند.
بنابراین ابزار تحقق گفت‌وگوی سیاسی میان احزاب در قانون پیش‌بینی شده است اما همان‌طور که گفته شد استانداران علاوه بر توجه پدرانه به احزاب باید توجه مادی نیز نسبت به آنها داشته باشند. به عبارتی فضایی در اختیار احزاب قرار دهند تا در آن فضا جریان‌های سیاسی به دور یکدیگر جمع شوند و بدین طریق اختلافاتشان به حداقل برسد و برای اداره کشور هر یک برنامه‌هایشان را ارائه دهند. از سویی وقتی حزب همراهی و کمک به دولت و حاکمیت را توشه کار و راه خود قرار دهد مخاطبان و هواداران احزاب با تصمیمات مسئولان همراهی خواهند کرد. در نهایت هماهنگی احزاب دلگرمی مردم و ناامیدی دشمن را فراهم می‌سازد. انسجام احزاب سبب می‌گردد که حتی انتقادشان را نیز نسبت به دولت دلسوزانه مطرح و از تخریب دوری کنند.
امروز با توجه به مشکلاتی که کشور را احاطه کرده است بیش از هر زمان دیگری احزاب و جریان‌های سیاسی نیاز به گفت‌وگو و همگرایی دارند، زیرا تجربه نشان داده است که عدم اتحاد و انسجام میان احزاب و جریان‌های سیاسی تنها شرایط را دشوارتر می‌سازد و در نهایت علاوه بر اینکه اختلاف احزاب بر روی شاخص‌های توسعه تاثیر منفی می‌گذارد، افکار عمومی را نیز نسبت به مسئولان بی‌اعتماد می‌سازد.
به گزارش صدای ایران، وزارت کشور منشوری تحت عنوان گفت‌وگوی سیاسی تدوین کرد که بر اساس آن استانداران سراسر کشور ملزم به زمینه سازی برای گفت‌وگوی سیاسی میان احزاب و گروه‌های سیاسی گردیدند. در این راستا «آرمان» با محمدرضا خباز سیاستمدار اصلاح‌طلب و استاندار سمنان در دولت یازدهم به گفت‌وگو پرداخت که در ادامه می‌خوانید.
تدوین منشور گفت‌وگوی سیاسی از سوی وزارت کشور را می‌توان گامی در جهت اجرای حقوق شهروندی دانست؟
رئیس‌جمهور پس از 38 سال آرزوی مردم را با ارائه منشور حقوق شهروندی محقق ساخت. او در سال گذشته طی مراسمی منشور حقوق شهروندی را رونمایی و آن را به‌عنوان امری اساسی مطرح کرد. بنابراین بنیان حقوق شهروندی در گفت‌وگوی مسئولان با شهروندان و احزاب با یکدیگر خلاصه می‌شود و این گفت‌وگو باید میان دست اندرکاران امور و مردم به سهولت روی دهد. بنابر این فصل سوم قانون اساسی که هنوز در برخی از موارد مغفول مانده است با گفت‌وگوی احزاب و جریان‌ها با یکدیگر، مردم می‌توانند از این حق به‌عنوان حقوق شهروندی بهره مند شوند. اقدامی که وزیر کشور انجام داد مکمل گفت‌وگوی شهروندی و رعایت حقوق شهروندی است. از آنجایی که احزاب، مجموعه مردم یک کشور را نمایندگی می‌کنند گفت‌وگوی حزبی و سیاسی برای جریان‌ها ضروری است. البته نمایندگی مردم به وسیله احزاب به میزان هواداران یک حزب و جریان‌های سیاسی بستگی دارد. به عبارتی جریان‌هایی که اقدامات مطلوب‌تر و بیشتری انجام دادند مخاطبان بیشتری دارند اما برخی از احزاب هنوز نتوانستند چهارچوب کاری خود را پیاده کنند اما درعین حال به‌عنوان یک حزب رسمی شناسنامه دار در کشور ثبت شدند. به‌طور کل می‌توان گفت اقدام وزارت کشور تحت عنوان تدوین منشور گفت‌وگوی ملی امری مطلوب و شایسته است، زیرا احزاب که مجموعه‌ای از مردم را نمایندگی می‌کنند قطعا باید با یکدیگر گفت‌وگو داشته باشند.
استانداران چگونه می‌توانند زمینه گفت‌وگوی احزاب و جریان‌های سیاسی را در کشور فراهم کنند؟
استاندار در هر استانی می‌تواند احزاب را زیر چتر خانه احزاب هدایت و زمینه گفت‌وگوی آنها را فراهم کند. در استان سمنان این اقدام در گذشته صورت گرفت. در واقع استان سمنان ششمین استانی بود که خانه احزاب در آن شکل گرفت و به‌صورت دوره‌ای هر یک از جریان‌های اصلاح‌طلب و اصولگرا مسئولیت اداره خانه احزاب را به‌عهده می‌گرفتند. استانداران می‌توانند با کمک خانه احزاب و با ارائه کمک‌های مادی و فکری و... زمینه گردهمایی و نشست جریان‌های سیاسی در زیر یک سقف را فراهم کنند. اگر احزاب در زیر یک سقف جمع شوند قطعا نقطه‌نظراتشان را با یکدیگر مطرح کرده و اختلاف نظرهایی که در اثر عدم نشست به وجود آمده با گفت‌وگوی احزاب به حداقل می‌رسد و همچنین در این نشست‌ها می‌توان از پتانسیل و توانایی احزاب برای رشد و بالندگی استان‌ها بهره برد.
اگرچه هنوز در ایران احزاب نهادینه نشده است و به‌دلیل ضربه‌هایی که در دولت‌های نهم و دهم به احزاب وارد شد هنوز احزاب نتوانستند جایگاه واقعی خود را پیدا کنند اما وزارت کشور خانه احزاب را در کشور دوباره سرپا کرد و با این اقدام جانی دوباره به احزاب بخشید و وزارت کشور با تدوین منشور گفت‌وگوی ملی نیز همدلی و همصدایی را که لازمه رشد و ترقی یک کشور است تحقق می‌بخشد. آنچه که مسلم است استانداران باید نقش پدر را برای احزاب ایفا کنند. همان‌طور که یک پدر در خانه تفاوتی میان اعضای خانواده قائل نیست و همه اعضا را به یک اندازه دوست دارد. البته نسبت به برخی از فرزندان به‌دلیل همراهی بیشترشان، توجه بیشتری به آنها دارد اما هیچ‌یک را طرد نمی‌کند. استانداران نیز می‌توانند احزاب را به منزله فرزندان خود تلقی کنند و آنها را زیر یک سقف تحت عنوان خانه احزاب جمع کنند و از پتانسیل و توانمندی احزاب بهره‌مند شوند.
اساسا احزاب و گروه‌های سیاسی امروز تا چه اندازه آماده گفت‌وگو هستند؟
امروز ناگزیر احزاب باید گفت‌وگوی سیاسی را بپذیرند. از سویی برای مسئولان نیز چاره‌ای جز این وجود ندارد که کشور به سوی تحزب پیش برود. چندی پیش طی یک سخنرانی به این نکته اشاره کردم که تحزب و ایجاد حزب از نان شب برای کشور ضروری‌تر است عده‌ای انتقاد کردند که این تعبیر بسیار گسترده است در حالی که به تدریج با گذر زمان تحقق این امر روز به روز ضروری‌تر می‌شود.
گفت‌وگوی احزاب چه تاثیری در توسعه کشور و اعتماد جامعه دارد؟
احزاب با همدلی، هماهنگی و هم‌افزایی زمینه رشد و بالندگی کشور را فراهم می‌کنند. البته مشروط بر اینکه به وظیفه اساسی خود یعنی تحزب عمل کنند. نخستین وظیفه یک حزب این است که به زیرمجموعه خود آموزش مستمر، فصلی و دوره‌ای ارائه دهد. کلاس‌هایی برای مجموعه خود برگزار و جزواتی میان آنها توزیع کند. احزاب باید درصدد پرورش نیرو باشند. نیروهایی را تربیت کنند که اگر روزی به قدرت رسیدند به‌دنبال نیرویی خارج از چهارچوب حزبی خود نگردند بلکه نیروهایی را در اطراف خود نگه دارند که در احزاب گام به گام رشد کرده و مسیر حزبی را پیموده‌اند و در اداره کشور از وجود آنها بهره ببرند.
بنابراین ابزار تحقق گفت‌وگوی سیاسی میان احزاب در قانون پیش‌بینی شده است اما همان‌طور که گفته شد استانداران علاوه بر توجه پدرانه به احزاب باید توجه مادی نیز نسبت به آنها داشته باشند. به عبارتی فضایی در اختیار احزاب قرار دهند تا در آن فضا جریان‌های سیاسی به دور یکدیگر جمع شوند و بدین طریق اختلافاتشان به حداقل برسد و برای اداره کشور هر یک برنامه‌هایشان را ارائه دهند. از سویی وقتی حزب همراهی و کمک به دولت و حاکمیت را توشه کار و راه خود قرار دهد مخاطبان و هواداران احزاب با تصمیمات مسئولان همراهی خواهند کرد. در نهایت هماهنگی احزاب دلگرمی مردم و ناامیدی دشمن را فراهم می‌سازد. انسجام احزاب سبب می‌گردد که حتی انتقادشان را نیز نسبت به دولت دلسوزانه مطرح و از تخریب دوری کنند.
اخبار مرتبط
آخرین اخبار
