درباره انتقادهای ترامپ علیه ایران
1- شاید بتوان برای برخی از حرف‌ها و انتقادهای ترامپ در نخستین سخنرانی‌اش در سازمان ملل درباره حقوق و آزادی‌های شهروندان زمینه و محمل قابل قبولی را طرح کرد اما آنچه نادرست بوده و به هیچ شکلی هم درست نمی‌شود، مقاصد نژادپرستانه و جنگ‌سالارانه او در پس نقدهای به‌ظاهر انسان دوستانه‌اش بود. به همین دلیل کسی اظهارات مزبور را در جهت دفاع از حقوق بشر و استقرار دموکراسی تلقی نکرد و نطق افتتاحیه او با استقبال دموکراسی‌خواهان و صلح‌طلبان جهان مواجه نشد. دولتمردان حاضر در نشست نیز او را مانند اوباما تشویق نکردند. 2- تقریبا تمام انتقادهای تندروها درباره خودبرتربینی، توسعه‌طلبی و جنگ‌افروزی دولت آمریکا صحیح است، آنچه غلط است، دشمن‌تراشی و فرافکنی و انزواجویی از یک طرف و آزادی‌ستیزی و حقوق‌ستانی آنان از طرف دیگر است که به واشنگتن فرصت و بهانه می‌دهد. به‌همین علت اکثر ایرانیان راهبرد این اقلیت محض اما قدرتمند را برنمی‌تابند. چرا که مردم می‌دانند در پس انتقادهای واردشان، علایق و منافع کاسبان تحریم و جنگ حرف اول را می‌زند و استکبارستیزی آنان آسیب زننده است. ۳- در حوزه علم و فلسفه معیار «ما قال» است نه «من قال»؛ مهم آن چیزی است که گفته می‌شود و این که آیا با اصول و موازین علمی سازگار است؛ مهم نیست که چه کسی و با چه انگیزه‌ای یک فرضیه یا نظریه علمی یا فلسفی را مطرح می‌کند. ولی در عرصه سیاست هم «من قال» مهم است و هم «ما قال». پس افزون بر تحلیل آنچه گفته می‌شود، باید بررسی کرد که چه کسی، در چه زمانی و برای دستیابی به چه اهدافی حرف می‌زند و زمینه را آماده می‌کند؟ سخن جاودان امام علی(ع) درباره خوارج که شعار می‌دادند حکم و حکومت از آن خداست، شاید ناظر به این وضعیت باشد، آنجا که گفت؛ حرف حقی است که با قصدی باطل بر زبان می‌رانند. 4- دغدغه ترامپ بود و نبود دموکراسی نیست، همچنان که وقتی خبرنگاری از او درباره نقض حقوق بشر در ترکیه پرسید، در کمال حیرت پاسخ داد که در خود آمریکا حقوق بشر بیشتر نقض می‌شود! به این ترتیب جای شبهه باقی نگذاشت که منافع آمریکا، البته از نگاه وی، بر همه چیز اولویت دارد. بر این اساس می‌گویم هدف او از انتقادهایش، تامین حقوق و آزادی هیچ کس نیست، تضمین منافع محافلی است که می‌کوشند بار دیگر ایرانیان را گرفتار تحریم‌های جهانی کنند و سایه شوم جنگ را دوباره در آسمان ایران به پرواز درآورند. 5- اگر ترامپ نگران رفاه و آزادی مردم منطقه بود، در اولین سفر خارجی خود بیش از صد میلیارد دلار سلاح به سعودی نمی‌فروخت؛ کشوری که نه تنها از حقوق شهروندی در آن خبری نیست و متهم ردیف اول در حمله تروریستی ۱۱ سپتامبر به‌شمار می‌رود، بلکه بیشترین هزینه‌ها را اتفاقا در سوریه و یمن می‌کند و جنایات بی‌شماری مستقیم یا نیابتی در آن دو کشور مرتکب می‌شود.6- استراتژی ترامپ برجسته کردن ضعف‌های جمهوری اسلامی است تا جنایت‌های خود و هم‌پیمانانش را در خلیج فارس تحت‌الشعاع قرار دهد و از پاسخ گویی به نقش مخرب واشنگتن در پیدایش و گسترش هم تروریسم و هم جنگ در خاورمیانه ابراهیمی طفره رود.7- روش برخی در ایران نیز انگشت گذاشتن بر خیانت‌ها و جنایت‌های واشنگتن است، تا بی‌کفایتی، فرصت سوزی خود را بپوشانند.8- انتقاد دسته اخیر به اعمال معیارهای دوگانه توسط کاخ سفید درست اما ریاکارانه است، چرا که خود استانداردهای دوگانه به‌کار می‌برند. برای مثال و به‌دلایل روشن درباره فرصت‌طلبی‌های دولت روسیه از جمله در مورد ایران سکوت می‌کنند.9- دموکراسی‌خواهان و صلح‌طلبان ایرانی برای حفظ کیان میهن از مخاطرات بین‌المللی باید دست هر شهروند معتقد به استقلال ایران و یکپارچگی سرزمینی آن را بفشارند. در سپهر سیاست‌ورزی داخلی نیز خود را همسو و همراه با همه کسانی بدانند که با هر عقیده و سلیقه‌ای، علاوه بر دو شرط مزبور، به حاکمیت قانون معتقدند، به جمع امنیت با آزادی می‌اندیشند و خشونت‌ورزی را نفی می‌کنند.10- اگر کاخ سفید به‌راستی علاقه‌مند است که جمهوری اسلامی در جهت رفع انتقادها حرکت کند، دموکراتیک‌ترین کاری که می‌تواند انجام دهد، دخالت نکردن در امور ایران است، تا ایرانیان خود به رفع کمبود‌ها و نواقص همت گمارند. ملت ما گام‌های بلندی در جهت استقرار دموکراسی برداشته و با همه موانع داخلی و خارجی به‌سوی تحقق بخشیدن به ایران برای همه ایرانیان پیش می‌رود. دخالت‌های دولت آمریکا در مسائل داخلی ایران همان‌قدر به نفع تمامیت‌خواهان وطنی تمام می‌شود که ماجراجویی‌های جنگ‌طلبان داخلی به امثال ترامپ برای پیشبرد اهداف شومشان علیه ایران کمک می‌کند.
منبع: روزنامه آرمان
آخرین اخبار
