در محدوده بلوار گلزار شرقی مهرشهر کرج باغی بنام باغ تک وجود دارد باغی که روزگاری مملو از درختان سرسبز بوده و در کنار سایر باغات این شهر با چهره ای دلفریب وسخاوتی بی‌وصف مردم را به ماندن در کنار خود فرا خوانده اما اکنون از آن با وجود درختانی که برای صدها سال زندگی وطراوت بخشیدن آمده بودند , جز ویرانه ای با تک درختانی معدود باقی نمانده است. باغ تک نه در جایی گمنام و دور از انظار عموم بلکه در کنار بلواری پر تردد که مسافت کوتاهی تا ایستگاه گلشهر دارد واقع شده اما در سالهایی که حفظ محیط‌زیست به یک ضرورت ملی وامنیتی تبدیل شده است, در کنار ما آرام آرام به نابودی کشیده شد.
به گزارش صدای ایران نرگس یونسی در ستاره صبح نوشت: یدن این مناظر تاسف بار سبب شد در وهله نخست دلایل نابودی باغ را در تماس تلفنی با مرکز گزارشات مردمی شهرداری کرج جویا شویم و این مرکز در پاسخ به این پرسش که چرا از باغ تک تک درختانی بیشتر نمانده تنها به خصوصی بودن باغ اشاره کرد. چنانکه گویا حفظ باغات خصوصی خارج از حیطه وظایف شهرداری کرج است. اما سرنوشت غم انگیز باغ تک ما را بر آن داشت به سراغ سرایدار ساکن در باغ برویم و از نزدیک گفتگویی با ایشان داشته باشیم. پیرمردی مهربان و خوش برخورد به ما اجازه داد تا از محوطه باغ دیدن کنیم. درختان چنار وصنوبر که تشنه سر به بر بالین خاک گذاشته بودند و مرگ ایستاده سایر درختان قلب هر بیننده را به درد می‌آورد. دیدن سرانجام درختان میانسالی که روزگاری مهرشهر را خوش آب وهوا ترین منطقه استان ساخته بودند جزباعث تاسف از ناسپاسی انسانها در حق این مخلوقات خداوند نبود.
در این گفتگو مشخص شد که در حال حاضر باغ متعلق به خانمی ساکن تهران است که هزینه آبیاری ونگهداری از آن را نداشته و به همین دلیل در طی سالهای اخیر درختان باغ یکی پس از دیگری بر اثر بی‌آبی خشک و از پا افتاده اند. ایشان از احتمال تغییر کاربری باغ بی‌اطلاع بودند. مرگ باغ تک گوشه از بی‌مبالاتی نهادهای مسئول و در راس آن شهرداری کرج نسبت به حفظ محیط‌زیست است. اما موضوع نابودی باغهای خصوصی کرج به باغ تک ختم نمی‌شود درست در همین بلوار مقابل این باغ نیز درختان محوطه یی باز دور از چشم ماموران شهرداری و محیط‌زیست استان از شدت بی‌آبی در حال خشک شدن هستند. این بار با یکی از اعضا شورای شهر تماس گرفتیم و موضوع خشک شدن باغات خصوصی را مطرح کردیم.
وی نیز ضمن تایید بی‌توجهی شهرداری کرج نسبت به آبیاری درختان علی رقم درخواست شورای شهر در جلسات مشترک با شهرداری, اضافه نمودند درختان محوطه کاخ مروارید نیز دچار مشکل بی‌آبی بوده و در معرض نابودی هستند. این اتفاقات تلخ برای درختان این شهر در حالی ست که مطابق ماده ۵۵ قوانین شهرداری حفظ ونگهداری فضای سبز از وظایف اصلی شهرداری بوده و حتی در آن به ایجاد باغهای عمومی نیز اشاره شده، اما شهرداری کرج با وجود بحران‌های محیط‌زیستی که در فصول مختلف سال گریبانگیر این شهر می شود ,نه تنها تلاشی برای ایجاد باغهای عمومی نداشته بلکه قادر به حفظ و نگهداری اندک باغات باقی مانده از هکتار‌ها باغ موجود در کرج نیز نمی باشد.
در شهری که صدها پروژه ساختمانی در حال اجراست و روزانه میلیونها لیتر آب‌های زیر زمینی ناشی از حفاری اتلاف میشود و با وجود برخورداری از رودخانه و دو سدی که حتی قادر به تامین آب استان تهران است چنین ظلمی بر درختان این شهر قابل توجیه نیست. در کشوری که مشکلات محیط‌زیستی به یکی از اساسی ترین دغدغه‌های آن تبدیل شده و هزینه‌های کلانی برای مبارزه آلودگی هوا و گرد وغبار صرف می شود و مسئولان نظام بارها بر حفظ و نگهداری و کاشت درختان تاکید داشته اند چه آسان درختان باغات کرج بر اثر بی‌آبی از بین میروند و شهرداری کرج مسئولیت خود در قبال نگرانی شهروندان از تخریب محیط‌زیست را تنها با جمله «این باغ خصوصی ست» از سر می گذراند. اما آیا شهروندان مسئول که شهر را چون جان دوست دارند میتوانند چشم بر هم گذاشته و اینچنین مرگ درختان شهر خود را نظاره گر باشند ؟ آیا این ظلم‌ها در قبال محیط‌زیستی که بدون آن نه شهرونداران ونه شهرداران قادر به ادامه حیات نیستند تمامی ندارد ؟؟ براستی چه کسی پاسخگوست؟
به گزارش صدای ایران نرگس یونسی در ستاره صبح نوشت: یدن این مناظر تاسف بار سبب شد در وهله نخست دلایل نابودی باغ را در تماس تلفنی با مرکز گزارشات مردمی شهرداری کرج جویا شویم و این مرکز در پاسخ به این پرسش که چرا از باغ تک تک درختانی بیشتر نمانده تنها به خصوصی بودن باغ اشاره کرد. چنانکه گویا حفظ باغات خصوصی خارج از حیطه وظایف شهرداری کرج است. اما سرنوشت غم انگیز باغ تک ما را بر آن داشت به سراغ سرایدار ساکن در باغ برویم و از نزدیک گفتگویی با ایشان داشته باشیم. پیرمردی مهربان و خوش برخورد به ما اجازه داد تا از محوطه باغ دیدن کنیم. درختان چنار وصنوبر که تشنه سر به بر بالین خاک گذاشته بودند و مرگ ایستاده سایر درختان قلب هر بیننده را به درد می‌آورد. دیدن سرانجام درختان میانسالی که روزگاری مهرشهر را خوش آب وهوا ترین منطقه استان ساخته بودند جزباعث تاسف از ناسپاسی انسانها در حق این مخلوقات خداوند نبود.
در این گفتگو مشخص شد که در حال حاضر باغ متعلق به خانمی ساکن تهران است که هزینه آبیاری ونگهداری از آن را نداشته و به همین دلیل در طی سالهای اخیر درختان باغ یکی پس از دیگری بر اثر بی‌آبی خشک و از پا افتاده اند. ایشان از احتمال تغییر کاربری باغ بی‌اطلاع بودند. مرگ باغ تک گوشه از بی‌مبالاتی نهادهای مسئول و در راس آن شهرداری کرج نسبت به حفظ محیط‌زیست است. اما موضوع نابودی باغهای خصوصی کرج به باغ تک ختم نمی‌شود درست در همین بلوار مقابل این باغ نیز درختان محوطه یی باز دور از چشم ماموران شهرداری و محیط‌زیست استان از شدت بی‌آبی در حال خشک شدن هستند. این بار با یکی از اعضا شورای شهر تماس گرفتیم و موضوع خشک شدن باغات خصوصی را مطرح کردیم.
وی نیز ضمن تایید بی‌توجهی شهرداری کرج نسبت به آبیاری درختان علی رقم درخواست شورای شهر در جلسات مشترک با شهرداری, اضافه نمودند درختان محوطه کاخ مروارید نیز دچار مشکل بی‌آبی بوده و در معرض نابودی هستند. این اتفاقات تلخ برای درختان این شهر در حالی ست که مطابق ماده ۵۵ قوانین شهرداری حفظ ونگهداری فضای سبز از وظایف اصلی شهرداری بوده و حتی در آن به ایجاد باغهای عمومی نیز اشاره شده، اما شهرداری کرج با وجود بحران‌های محیط‌زیستی که در فصول مختلف سال گریبانگیر این شهر می شود ,نه تنها تلاشی برای ایجاد باغهای عمومی نداشته بلکه قادر به حفظ و نگهداری اندک باغات باقی مانده از هکتار‌ها باغ موجود در کرج نیز نمی باشد.
در شهری که صدها پروژه ساختمانی در حال اجراست و روزانه میلیونها لیتر آب‌های زیر زمینی ناشی از حفاری اتلاف میشود و با وجود برخورداری از رودخانه و دو سدی که حتی قادر به تامین آب استان تهران است چنین ظلمی بر درختان این شهر قابل توجیه نیست. در کشوری که مشکلات محیط‌زیستی به یکی از اساسی ترین دغدغه‌های آن تبدیل شده و هزینه‌های کلانی برای مبارزه آلودگی هوا و گرد وغبار صرف می شود و مسئولان نظام بارها بر حفظ و نگهداری و کاشت درختان تاکید داشته اند چه آسان درختان باغات کرج بر اثر بی‌آبی از بین میروند و شهرداری کرج مسئولیت خود در قبال نگرانی شهروندان از تخریب محیط‌زیست را تنها با جمله «این باغ خصوصی ست» از سر می گذراند. اما آیا شهروندان مسئول که شهر را چون جان دوست دارند میتوانند چشم بر هم گذاشته و اینچنین مرگ درختان شهر خود را نظاره گر باشند ؟ آیا این ظلم‌ها در قبال محیط‌زیستی که بدون آن نه شهرونداران ونه شهرداران قادر به ادامه حیات نیستند تمامی ندارد ؟؟ براستی چه کسی پاسخگوست؟
آخرین اخبار
