عباس عبدی رد صلاحیت روحانی را بعید می‌داند و
می‌گوید افرادی که این احتمال را مطرح می‌کنند هنوز سیستم سیاسی ایران را
نشناخته‌اند. وی معتقد است مردم در اردیبهشت سال آینده به تفکری رای
می‌دهند که خطر جنگ را از سر ایران دور کرده است.
عباس عبدی که با ایرنا صحبت کرده درباره مسائل مختلفی سخن گفته است. وی معتقد است نظام پس از پذیرش برجام وارد مرحله جدیدی از تعامل با دنیا شده است که روی کارآمدن مجدد افراطیون در ایران را تقریبا غیرممکن کرده است. چکیده اظهارات این فعال سیاسی اصلاح‌طلب به شرح زیر است:
منشوری که ارایه شده عموما مستند به قوانین موجود است و اگر قوانین موجود اجرا می‌شد دیگر نیازی به تکرار آنها در این منشور نبود.
مشکل ما در کلیت مساله حقوق شهروندی در درجه اول فقدان ضمانت حقیقی است و به دنبال آن فقدان ضمانت حقوقی است. تامین حقوق شهروندی هم به معنی تامین حقوق مردم است.
کسی حقوق مردم را دودستی تقدیم مردم نمی‌کند. خود مردم هستند که باید با آگاهی، تشکیلات و سازماندهی خود، اجرای حقوق‌شان را تضمین کنند؛ بنابراین اجرای حقوق شهروندی پایه و اساس شعار استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی است.
اگر رسانه‌ها تحت کنترل بوده و آزاد نباشند آگاهی اجتماعی شکل نمی‌گیرد یا مخدوش شکل می‌گیرد. چرا که واقعیات و ارتباط میان مردم فیلتر می‌شود.
ما از رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی مجازی استقبال می‌کنیم تا انحصار رسانه رسمی شکسته شود و این رسانه مجبور شود کارکرد واقعی خود را پیدا کند.
اصطلاح ریزش نیروها در فرآیند شکل‌گیری فراکسیون امید را قبول ندارم چون در وضعیتی که شورای نگهبان، نامزدهای این گروه را تا چند رده رد صلاحیت می‌کند نمی‌توان واقعیت نامزدهای جدید را ارزیابی کرد.
معیشتی که اصولگرایان در دوران احمدی‌نژاد برای مملکت درست کردند، کافی است. آنها هم این شعار را صرفا برای خوش‌آمد مردم انتخاب کرده‌اند.
اگر وحدت و انسجام داخلی نباشد اوباما هم فرصت گیر بیاورد ما را می‌زند.
برجام فقط یک توافق هسته‌ای نبود. مخالفین داخلی برجام یا اصلا متوجه واقعیت برجام نشده‌اند یا شده‌اند ولی ابراز نمی‌کنند چرا که می‌دانند پرونده سیاسی آنها نیز با برجام بسته شده است.
به نظرم با وجود برجام، امکان روی کارآمدن تندروها در کشور وجود ندارد و حکومت نشان داده در مقاطع بحرانی، محافظه‌کارانه به معنای عقلانی تصمیم می‌گیرد و وارد چالش‌هایی که آن سویش پیدا نیست، نمی‌شود.
نقطه ضعف حامیان برجام هم این است که بیش از حد تحت تاثیر صحبت‌های مخالفان قرار می‌گیرند.
همین که آقای ظریف می‌نشیند و به اینها اعتماد می‌کند و جلوی‌شان حرف می‌زند نشان می‌دهد که چندان اهل سیاست نیست و شناخت درستی از سیاست داخلی ندارد.
تردیدی نیست که مردم از وضعیت موجودشان رضایت ندارند. چرا که این مریض همچنان زیر سرم و تحت درمان است. اما نباید روی این اظهارنظرها حساب چندانی باز کرد. حرف‌هایی که مردم می‌زنند نقد است نه انتخاب. دلیلش هم این است که اردیبهشت سال آینده مردم در نهایت باید انتخاب کنند که این بیمار که پزشک می‌گوید در صورت ترک بیمارستان ممکن است بمیرد را مرخص کنند یا بگذارند همچنان تحت درمان باشد. مردم در اردیبهشت سال آینده باید تصمیم بگیرند می‌خواهند این بیمار همچنان در بخش بماند یا مجددا روانه آی‌سی‌یو یا بهشت زهرا شود.
به نظر من بخشی از این مسائل به خاطر این است که دولت ارتباط اجتماعی و رسانه‌ای‌اش ضعیف است و نمی‌تواند آن‌طور که باید و شاید این واقعیات را برای مردم توضیح دهد. ولی در شرایط کنونی فکر نمی‌کنم آقای روحانی در سال آینده مشکلی برای انتخاب مجدد داشته باشد؛ هر چند باید حساسیت داشت و پیروزی را بهتر و بهتر کرد.
کسانی که حرف احتمال رد صلاحیت روحانی را می‌زنند درک درستی از نظام ایران ندارند و فکر می‌کنند ساخت تصمیم‌گیری، ناآگاه است که دست به چنین کاری بزند. سیستم حکومتی ایران بسیار باهوش است و به همین دلیل تاکنون توانسته از بدترین شرایط و بحران‌ها عبور کند؛ یعنی حداقل تا اینجای کار توانسته چنین کند.
این که تف سربالاست که بگویند روحانی صلاحیت ندارد، بعد رهبری بگوید خیر ایشان صلاحیت دارد یا مصلحت است و بعد هم وی در انتخابات رای بیاورد؛ یعنی مردم به فرد مصلحتی رای دهند!!
اگر سیستم به هر دلیلی به این نتیجه برسد که روحانی نباشد، روحانی خودش نامزد نمی‌شود، نه اینکه بیاید و رد صلاحیت شود. اما من مطمئنم که مطلوب سیستم این است که روحانی دوباره بیاید و رییس‌جمهور شود. چونکه سیستمی که برجام را پذیرفته، به تبعات آن هم ملزم است.
مطمئنم آقای روحانی قبل از نامزدی مجدد، مساله آمدن خود را با رهبری حل می‌کند و اینطور نیست که بدون توجه به نظر رهبری بخواهد نامزد شود.
اگر نظامی‌ترین فرد هم در ایران رییس‌جمهور شود و حتی یونیفرم نظامی هم بپوشد، مدنی می‌شود. در انتخابات ایران هر چه هم این و آن را ردصلاحیت و دیگری را تایید کنند، باز دست آخر این مردم هستند که رای می‌دهند؛ حتی اگر عده‌ای بخواهند اشخاص خاصی را به قدرت برسانند، باز دستشان باز نیست.
روحانی در حال حاضر رقیبی ندارد ولی باید منتظر بود.
اگر از روحانی خواسته شود که نامزد نشود، این ابتدای کار است. بعدش چه می‌شود؟ مسوولیت وضعیت بعدی به عهده چه کسی می‌افتد؟! الان مسوولیت این وضع به عهده روحانی و مردمی است که به او رای دادند. ضمن اینکه رهبری نظام بارها و از جمله در سال 88 گفتند که معتقد به ریاست‌جمهوری دو دوره‌ای هستند تا فرد منتخب بتواند زمان کافی برای اجرای برنامه‌های خود داشته باشد.
عباس عبدی که با ایرنا صحبت کرده درباره مسائل مختلفی سخن گفته است. وی معتقد است نظام پس از پذیرش برجام وارد مرحله جدیدی از تعامل با دنیا شده است که روی کارآمدن مجدد افراطیون در ایران را تقریبا غیرممکن کرده است. چکیده اظهارات این فعال سیاسی اصلاح‌طلب به شرح زیر است:
منشوری که ارایه شده عموما مستند به قوانین موجود است و اگر قوانین موجود اجرا می‌شد دیگر نیازی به تکرار آنها در این منشور نبود.
مشکل ما در کلیت مساله حقوق شهروندی در درجه اول فقدان ضمانت حقیقی است و به دنبال آن فقدان ضمانت حقوقی است. تامین حقوق شهروندی هم به معنی تامین حقوق مردم است.
کسی حقوق مردم را دودستی تقدیم مردم نمی‌کند. خود مردم هستند که باید با آگاهی، تشکیلات و سازماندهی خود، اجرای حقوق‌شان را تضمین کنند؛ بنابراین اجرای حقوق شهروندی پایه و اساس شعار استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی است.
اگر رسانه‌ها تحت کنترل بوده و آزاد نباشند آگاهی اجتماعی شکل نمی‌گیرد یا مخدوش شکل می‌گیرد. چرا که واقعیات و ارتباط میان مردم فیلتر می‌شود.
ما از رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی مجازی استقبال می‌کنیم تا انحصار رسانه رسمی شکسته شود و این رسانه مجبور شود کارکرد واقعی خود را پیدا کند.
اصطلاح ریزش نیروها در فرآیند شکل‌گیری فراکسیون امید را قبول ندارم چون در وضعیتی که شورای نگهبان، نامزدهای این گروه را تا چند رده رد صلاحیت می‌کند نمی‌توان واقعیت نامزدهای جدید را ارزیابی کرد.
معیشتی که اصولگرایان در دوران احمدی‌نژاد برای مملکت درست کردند، کافی است. آنها هم این شعار را صرفا برای خوش‌آمد مردم انتخاب کرده‌اند.
اگر وحدت و انسجام داخلی نباشد اوباما هم فرصت گیر بیاورد ما را می‌زند.
برجام فقط یک توافق هسته‌ای نبود. مخالفین داخلی برجام یا اصلا متوجه واقعیت برجام نشده‌اند یا شده‌اند ولی ابراز نمی‌کنند چرا که می‌دانند پرونده سیاسی آنها نیز با برجام بسته شده است.
به نظرم با وجود برجام، امکان روی کارآمدن تندروها در کشور وجود ندارد و حکومت نشان داده در مقاطع بحرانی، محافظه‌کارانه به معنای عقلانی تصمیم می‌گیرد و وارد چالش‌هایی که آن سویش پیدا نیست، نمی‌شود.
نقطه ضعف حامیان برجام هم این است که بیش از حد تحت تاثیر صحبت‌های مخالفان قرار می‌گیرند.
همین که آقای ظریف می‌نشیند و به اینها اعتماد می‌کند و جلوی‌شان حرف می‌زند نشان می‌دهد که چندان اهل سیاست نیست و شناخت درستی از سیاست داخلی ندارد.
تردیدی نیست که مردم از وضعیت موجودشان رضایت ندارند. چرا که این مریض همچنان زیر سرم و تحت درمان است. اما نباید روی این اظهارنظرها حساب چندانی باز کرد. حرف‌هایی که مردم می‌زنند نقد است نه انتخاب. دلیلش هم این است که اردیبهشت سال آینده مردم در نهایت باید انتخاب کنند که این بیمار که پزشک می‌گوید در صورت ترک بیمارستان ممکن است بمیرد را مرخص کنند یا بگذارند همچنان تحت درمان باشد. مردم در اردیبهشت سال آینده باید تصمیم بگیرند می‌خواهند این بیمار همچنان در بخش بماند یا مجددا روانه آی‌سی‌یو یا بهشت زهرا شود.
به نظر من بخشی از این مسائل به خاطر این است که دولت ارتباط اجتماعی و رسانه‌ای‌اش ضعیف است و نمی‌تواند آن‌طور که باید و شاید این واقعیات را برای مردم توضیح دهد. ولی در شرایط کنونی فکر نمی‌کنم آقای روحانی در سال آینده مشکلی برای انتخاب مجدد داشته باشد؛ هر چند باید حساسیت داشت و پیروزی را بهتر و بهتر کرد.
کسانی که حرف احتمال رد صلاحیت روحانی را می‌زنند درک درستی از نظام ایران ندارند و فکر می‌کنند ساخت تصمیم‌گیری، ناآگاه است که دست به چنین کاری بزند. سیستم حکومتی ایران بسیار باهوش است و به همین دلیل تاکنون توانسته از بدترین شرایط و بحران‌ها عبور کند؛ یعنی حداقل تا اینجای کار توانسته چنین کند.
این که تف سربالاست که بگویند روحانی صلاحیت ندارد، بعد رهبری بگوید خیر ایشان صلاحیت دارد یا مصلحت است و بعد هم وی در انتخابات رای بیاورد؛ یعنی مردم به فرد مصلحتی رای دهند!!
اگر سیستم به هر دلیلی به این نتیجه برسد که روحانی نباشد، روحانی خودش نامزد نمی‌شود، نه اینکه بیاید و رد صلاحیت شود. اما من مطمئنم که مطلوب سیستم این است که روحانی دوباره بیاید و رییس‌جمهور شود. چونکه سیستمی که برجام را پذیرفته، به تبعات آن هم ملزم است.
مطمئنم آقای روحانی قبل از نامزدی مجدد، مساله آمدن خود را با رهبری حل می‌کند و اینطور نیست که بدون توجه به نظر رهبری بخواهد نامزد شود.
اگر نظامی‌ترین فرد هم در ایران رییس‌جمهور شود و حتی یونیفرم نظامی هم بپوشد، مدنی می‌شود. در انتخابات ایران هر چه هم این و آن را ردصلاحیت و دیگری را تایید کنند، باز دست آخر این مردم هستند که رای می‌دهند؛ حتی اگر عده‌ای بخواهند اشخاص خاصی را به قدرت برسانند، باز دستشان باز نیست.
روحانی در حال حاضر رقیبی ندارد ولی باید منتظر بود.
اگر از روحانی خواسته شود که نامزد نشود، این ابتدای کار است. بعدش چه می‌شود؟ مسوولیت وضعیت بعدی به عهده چه کسی می‌افتد؟! الان مسوولیت این وضع به عهده روحانی و مردمی است که به او رای دادند. ضمن اینکه رهبری نظام بارها و از جمله در سال 88 گفتند که معتقد به ریاست‌جمهوری دو دوره‌ای هستند تا فرد منتخب بتواند زمان کافی برای اجرای برنامه‌های خود داشته باشد.
آخرین اخبار
