اتهام واهی به رؤسای جمهور سابق
« اتهام واهی به رؤسای جمهور سابق » عنوان
سرمقاله روزنامه شرق به قلم محمدتقی فاضل‌میبدی(عضو مجمع محققین و مدرسین
حوزه علمیه قم) است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
مناظره‌ای که شنبه‌شب در شبکه سوم سیما میان مدیرمسئول کیهان و مصطفی کواکبیان، نماینده مجلس و مدیرمسئول روزنامه مردم‌سالاری انجام شد، دست‌کم برای نگارنده باعث تأسف بود. فکر می‌کردم گاهی مطالب خلاف انصاف و اخلاقی که در برخی جراید، از جمله کیهان مشاهده می‌شود، شاید از چشم مدیران مسئول آنها دور باشد. در مناظره مذکور برایم روشن شد مدیرمسئول این روزنامه، خود خواهان این نوع روش‌های ناپسند است. او به جای اینکه به پرسش مجری درباره امضاکنندگان نامه تحریم به رئیس‌جمهور منتخب آمریکا پاسخ درست بدهد، بلافاصله از متن به حاشیه رفت و پای یک زندانی - مهدی هاشمی - را که هیچ قدرت دفاعی از خود ندارد وسط کشید و به شکلی عجیب او را سرحلقه این نامه‌ها و تحریم‌ها دانست! نامبرده در هنجارشکنی پا را فراتر گذاشت و براساس سندی واهی که سر و ته آن روشن نبود، دو نفر از رؤسای‌جمهور اسبق، آقایان هاشمی و خاتمی را سردمداران خواهان تحریم‌ها علیه ایران و اختلاس‌های بابک زنجانی را هم زیر سر این دو مسئول موفق کشور دانست. دلیل این ادعا این بود که بابک زنجانی با این آقایان عکس داشته است؛ دلیلی از این محکم‌تر نمی‌شد! غافل از اینکه بسیاری که متهم اخلاقی یا مالی هستند، با سران نظام عکس داشته‌اند و شگفت اینکه خود مرتب می‌گفت: «نحن ابناء الدلیل». در اینجا در پی پاسخ‌گفتن به این گفته‌ها نیستم؛ چون مردم «ابناء الدلیل» را خوب می‌شناسند.
مدیرمسئول کیهان هنگامی که حساسیت خود را روی بیت‌المال نشان می‌داد، می‌گفت مهم نیست ارقام حقوق نجومی چقدر است! مهم این است که دست این مسئولان در جیب ملت رفته است، اما حاضر نبود سایر تخلف‌های آشکار همفکرانش در دستگاه‌های دیگر در همین ماه‌های اخیر را بپذیرد. ظاهرا از نگاه این آقایان در دولت‌های نهم و دهم، دستی در جیب ملت نرفته و کوچک‌ترین اختلاسی صورت نگرفته است.
خنده‌دارتر اینکه به تعبیر وی، دولت دهم هنگامی منحرف شد که به اصلاح‌طلبی روی آورد! شگفتا، سخنی از این بی‌معناتر نمی‌شد. اولین مناظره‌ای بود که از ایشان می‌دیدم. دریغا اینکه مسئول یک نهاد فرهنگی و رسانه‌ای که با بودجه بیت‌المال اداره می‌شود، چرا باید برای بازی در عرصه سیاسی، اخلاق و عقلانیت را نادیده بگیرد و در کنار حرف‌های بی‌دلیل خود، دو نفر از چهره‌های شاخص نظام را برای خشنودکردن اقلیتی، سردمدار تحریم‌ها بداند و به آنان تهمت بزند؛ آن هم در شرایطی که به هیچ یک از آنان امکان حضور در این رسانه و دفاع در برابر اتهامات داده نمی‌شود. او می‌خواست آن رئیس دولتی را که قطع‌نامه‌های شورای امنیت را مسخره می‌کرد، تحریم‌ها را باعث رشد مملکت می‌دانست، برای دورزدن تحریم‌ها اختلاس‌گران بزرگی را به کار گرفت و تحویل جامعه داد، باعث حیف‌ومیل میلیاردها دلار ثروت عمومی و فراگیری فساد در مملکت شد و خسارت‌های بی‌شماری را بر ملک و ملت وارد کرد از این خطاها مبرا کند. این روش‌ها البته برای مردم ایران کاملا آشناست. امید است به خود آییم و برای رقابت‌های سیاسی، اخلاق و انسانیت را از نظر و عمل دور نکنیم.
مناظره‌ای که شنبه‌شب در شبکه سوم سیما میان مدیرمسئول کیهان و مصطفی کواکبیان، نماینده مجلس و مدیرمسئول روزنامه مردم‌سالاری انجام شد، دست‌کم برای نگارنده باعث تأسف بود. فکر می‌کردم گاهی مطالب خلاف انصاف و اخلاقی که در برخی جراید، از جمله کیهان مشاهده می‌شود، شاید از چشم مدیران مسئول آنها دور باشد. در مناظره مذکور برایم روشن شد مدیرمسئول این روزنامه، خود خواهان این نوع روش‌های ناپسند است. او به جای اینکه به پرسش مجری درباره امضاکنندگان نامه تحریم به رئیس‌جمهور منتخب آمریکا پاسخ درست بدهد، بلافاصله از متن به حاشیه رفت و پای یک زندانی - مهدی هاشمی - را که هیچ قدرت دفاعی از خود ندارد وسط کشید و به شکلی عجیب او را سرحلقه این نامه‌ها و تحریم‌ها دانست! نامبرده در هنجارشکنی پا را فراتر گذاشت و براساس سندی واهی که سر و ته آن روشن نبود، دو نفر از رؤسای‌جمهور اسبق، آقایان هاشمی و خاتمی را سردمداران خواهان تحریم‌ها علیه ایران و اختلاس‌های بابک زنجانی را هم زیر سر این دو مسئول موفق کشور دانست. دلیل این ادعا این بود که بابک زنجانی با این آقایان عکس داشته است؛ دلیلی از این محکم‌تر نمی‌شد! غافل از اینکه بسیاری که متهم اخلاقی یا مالی هستند، با سران نظام عکس داشته‌اند و شگفت اینکه خود مرتب می‌گفت: «نحن ابناء الدلیل». در اینجا در پی پاسخ‌گفتن به این گفته‌ها نیستم؛ چون مردم «ابناء الدلیل» را خوب می‌شناسند.
مدیرمسئول کیهان هنگامی که حساسیت خود را روی بیت‌المال نشان می‌داد، می‌گفت مهم نیست ارقام حقوق نجومی چقدر است! مهم این است که دست این مسئولان در جیب ملت رفته است، اما حاضر نبود سایر تخلف‌های آشکار همفکرانش در دستگاه‌های دیگر در همین ماه‌های اخیر را بپذیرد. ظاهرا از نگاه این آقایان در دولت‌های نهم و دهم، دستی در جیب ملت نرفته و کوچک‌ترین اختلاسی صورت نگرفته است.
خنده‌دارتر اینکه به تعبیر وی، دولت دهم هنگامی منحرف شد که به اصلاح‌طلبی روی آورد! شگفتا، سخنی از این بی‌معناتر نمی‌شد. اولین مناظره‌ای بود که از ایشان می‌دیدم. دریغا اینکه مسئول یک نهاد فرهنگی و رسانه‌ای که با بودجه بیت‌المال اداره می‌شود، چرا باید برای بازی در عرصه سیاسی، اخلاق و عقلانیت را نادیده بگیرد و در کنار حرف‌های بی‌دلیل خود، دو نفر از چهره‌های شاخص نظام را برای خشنودکردن اقلیتی، سردمدار تحریم‌ها بداند و به آنان تهمت بزند؛ آن هم در شرایطی که به هیچ یک از آنان امکان حضور در این رسانه و دفاع در برابر اتهامات داده نمی‌شود. او می‌خواست آن رئیس دولتی را که قطع‌نامه‌های شورای امنیت را مسخره می‌کرد، تحریم‌ها را باعث رشد مملکت می‌دانست، برای دورزدن تحریم‌ها اختلاس‌گران بزرگی را به کار گرفت و تحویل جامعه داد، باعث حیف‌ومیل میلیاردها دلار ثروت عمومی و فراگیری فساد در مملکت شد و خسارت‌های بی‌شماری را بر ملک و ملت وارد کرد از این خطاها مبرا کند. این روش‌ها البته برای مردم ایران کاملا آشناست. امید است به خود آییم و برای رقابت‌های سیاسی، اخلاق و انسانیت را از نظر و عمل دور نکنیم.
خبرهای مرتبط
آخرین اخبار
